fortune [ˈfɔ:tʃu:n] n.

1. шча́сце, уда́ча

2. лёс;

tell smb.’s fortune прадка́зваць каму́-н. лёс

3. (вялі́кае) бага́цце;

be worth a fortune каштава́ць шмат гро́шай;

fame and fortune сла́ва і бага́цце;

make a fortune разбагаце́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

до́рага прысл. téuer;

до́рага каштава́ць téuer sein, viel kósten; téuer zu stéhen kómmen*;

гэ́та бу́дзе яму́ до́рага каштава́ць (перан.) das soll er mir büßen!, das wird ihn téuer zu stehen kómmen!;

я до́рага заплаці́ў [даў] бы ich würde viel [alles, álles Mögliche; sonst was (разм.)] dafür geben;

гэ́та кашту́е даражэ́й за зо́лата das ist únbezahlbar, das ist nicht mit Gold zu bezáhlen [áufzuwiegen*]; das ist Góld(es) wert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Про́ба ’ўзор’, ’невялікая частка чаго-небудзь, узятая для праверкі; вызначэнне якасці’, ’выпрабаванне’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Сл. ПЗБ), проб ’тс’ (Ян.), сюды ж про́боваць ’каштаваць’ (ТС). Запазычанне з польск. próba ’праверка, выпрабаванне’ (Карскі, Белорусы, 156; Брукнер, 437; Кюнэ, Poln., 89), таксама як і рус., укр. про́ба (Фасмер, 3, 370). Крыніца слова ў с.-лац. proba ’проба’ ад probāre ’правяраць, выпрабоўваць’, якое трапіла ў польскую мову праз ням. Probe (гл. Брукнер, там жа; Банькоўскі, 2, 797). Адносна формы м. р. проб параўн. рус. пороховой проб (1705 г.). Ст.-бел. проба ’катаванне, мука’ з польскай (Булыка, Запазыч., 264).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Спаку́са ‘спакушэнне, прынада’ (ТСБМ, Ласт., Касп., Байк. і Некр.). Параўн. укр. споку́са ‘тс’. Аддзеяслоўны назоўнік ад спакусі́ць ‘прывабіць, схіліць, прынадзіць’ (Касп., Сержп.) паводле польск. skusić ‘тс’ і pokusa ‘прынада’, што да kusić з першасным значэннем ‘каштаваць, браць пробу’ < прасл. *kusiti, параўн. укр. скуси́ти ‘прынадзіць, прывабіць’, рус. искуси́ть ‘паспрабаваць, даведацца’, ‘схіліць’, чэш. zkusiti ‘паспрабаваць, выпрабаваць’, славац. skúsiť ‘тс’, н.-луж. skušyś ‘спрабаваць’, серб.-харв. ìskusiti ‘паспытаць, выпрабаваць’, балг. изкуся́ ‘тс’, макед. искуси ‘тс’, ст.-слав. искоусити ‘тс’, што ўзыходзіць да *jьzkusiti, дзе u (насуперак Брукнеру, 235) мае першасны характар, паколькі *kusiti з’яўляецца агульнаславянскім запазычаннем з гоц. kausjan (Басай-Сяткоўскі, Słownik, 318; ЭССЯ, 13, 135).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спрабава́ць

1. (рабіць намаганне) versúchen vt, probíeren vt;

2. (правяраць якасць) (áus)probíeren vt, versúchen vt, tésten vt;

3. (каштаваць на смак) kósten vt, verkósten vt, schmécken vt;

4. (зведаць) erlében vt, erfáhren* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

smakować

smak|ować

незак.

1. каштаваць, спрабаваць;

2. быць смачным; падабацца;

~ować świetnie — быць вельмі смачным;

to mi nie ~uje — мне гэта не падабаецца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

versúchen

vt

1) каштава́ць (страву)

2) спрабава́ць, прабава́ць, про́баваць

er versúchte sein Béstes — ён паспрабава́ў зрабі́ць усё, што ад яго́ зале́жыць

sein Glück ~ — паспрабава́ць шча́сця

3) спакуша́ць (каго-н.)

sein Schícksal ~ — спакуша́ць лёс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

обходи́ться несов.

1. в разн. знач. абыхо́дзіцца; см. обойти́сь;

обходи́ться с ке́м-л. как с ра́вным абыхо́дзіцца з кі́м-небудзь як з ро́ўным;

обходи́ться без помо́щника абыхо́дзіцца без памо́чніка;

2. (стоить) каштава́ць, абыхо́дзіцца;

во ско́лько э́то обхо́дится? ко́лькі гэ́та кашту́е?;

3. страд. абыхо́дзіцца; см. обходи́ть​I 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cost

[kɔst]

1.

n.

1) кошт -у m.

2) цана́ f.; выда́так -ку m.; стра́ты, ахвя́ры pl.

the cost in lives — стра́ты ў лю́дзях

cost of living — ко́шты ўтрыма́ньня

high cost of living — дараго́ўля, даражыня́

2.

v.

1) каштава́ць

2) вылі́чваць ко́шты (праду́кцыі, пра́цы)

•

- at all costs

- at any cost

- at cost

- at the cost of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сто́ить несов.

1. (о цене) каштава́ць;

ско́лько сто́ит? ко́лькі кашту́е?;

2. (заслуживать) быць ва́ртым;

он не сто́ит сожале́ния ён не ва́рты спачува́ння (спага́ды);

не сто́ит того́ безл. не ва́рта;

3. (надо, следует) безл. ва́рта;

э́ту кни́гу сто́иит проче́сть гэ́ту кні́гу ва́рта прачыта́ць;

4. (как только, едва) безл. ва́рта;

сто́ит сказа́ть одно́ сло́во, как он перебива́ет ва́рта сказа́ць адно́ сло́ва, як ён перапыня́е;

5. (требовать) каштава́ць;

э́то сто́ило большо́го труда́ гэ́та каштава́ла вялі́кіх намага́нняў;

◊

овчи́нка вы́делки не сто́ит аўчы́нка вы́рабу не ва́рта, вычы́нка даражэ́йшая за аўчы́нку; аўчы́нка не ва́рта вычы́нкі;

ничего́ не сто́ит сде́лать э́то нічо́га не кашту́е (не зна́чыць) зрабі́ць гэ́та;

сто́ит то́лько заикну́ться ва́рта то́лькі заікну́цца;

игра́ не сто́ит свеч гульня́ не ва́рта све́чак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)