in the end

у канцы́, канчатко́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

eventually

[ɪˈventʃuəli]

adv.

канчатко́ва; у рэ́шце рэшт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ *Недапе́ўніцца, недопёўніцца ’канчаткова не дамовіцца’ (ТС). З допёўніцца ’дамовіцца’, гл. пеўчы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дадра́цца, ‑дзярэцца; зак.

Разм. Канчаткова падрацца, знасіцца (пра адзенне, абутак і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ultimately

[ˈʌltɪmətli]

adv.

канчатко́ва; у канчатко́вым вы́ніку; нарэ́шце

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

датушы́ць​I (канчаткова патушыць) völlig löschen; áuslöschen vt (пажар)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лічы́нка¹, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Адна з першых стадый развіцця некаторых жывёльных арганізмаў (чарвей, насякомых, рыб), якія адрозніваюцца па відзе і будове ад канчаткова сфарміраванай жывёліны.

|| прым. лічы́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адстая́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -то́іцца; зак.

1. Пра вадкасць: пастаяўшы, даць асадак.

2. перан. Канчаткова сфарміравацца (пра думкі, погляды).

Думка адстаялася, усё стала зразумелым.

|| незак. адсто́йвацца, -аецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прырэ́заць², -э́жу, -э́жаш, -э́жа; -э́ж; -э́заны; зак., каго (што) (разм.).

1. Умярцвіць, канчаткова дарэзаўшы.

П. падбітага звера.

2. Зарэзаць.

Такі бандыт і п. можа.

|| незак. прыраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і прырэ́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ostatecznie

1. канчаткова;

2. нарэшце; урэшце

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)