Árbeitsvermittlung

f -, -en пасрэ́дніцкая канто́ра (па пошуку працы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

о́фіс

(англ. office, ад лац. officium = абавязак, служба)

кантора, канцылярыя, служба, прадстаўніцтва якой-н. арганізацыі ў некаторых краінах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лясні́цтва, ‑а, н.

Участак лесу як гаспадарчая адзінка, а таксама ўпраўленне, якое ведае гэтым лясным участкам. // Гаспадарчыя будынкі, у якіх размяшчаецца ўпраўленне лясным участкам. Каля самага бору туліліся старыя будынкі лясніцтва — кантора, хаты ляснічага, лесніка, канюшня. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Hándelshaus

n -es, -häuser гандлёвы дом, гандлёвая фі́рма; канто́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Náchweiseamt

n -(e)s, -ämter даве́дачнае бюро́, пасрэ́дніцкая канто́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Faktoréi

f -, -en уст. факто́рыя, гандлёвая канто́ра (у калоніях)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

maklerski

маклерскі;

biuro ~e — маклерская кантора;

dom maklerski — маклерская фірма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

банкі́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да банкіра, належыць банкіру. Банкірская кантора. Банкірскі дом. □ Большая частка банкірскага капіталу зусім фіктыўная і складаецца з даўгавых патрабаванняў (вэксаляў), дзяржаўных папер (якія прадстаўляюць ранейшы капітал) і акцый (пасведчанняў на атрыманне будучага даходу). Маркс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натарыя́льны

(ад п.-лац. notarius = пісарскі)

які мае адносіны да афармлення і засведчання розных дакументаў, юрыдычных актаў;

н-ая кантора — мясцовы орган натарыяту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

biuro

biu|ro

н. бюро; аддзел; кантора; установа; офіс;

~ro notarialne — натарыяльная кантора;

~ro podróży — бюро падарожжаў;

po ~rze разм. пасля працы;

przed ~rem разм. перад працай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)