Та́ра-ра-ра-ра ’перадача грукату колаў аб камяні’ (вільн., Сл. ПЗБ). Гукаперайманне, да папярэдняга з паўтарэннем апошняга склада, што перадае інтэнсіўнасць і працягласць гучання.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раски́дывать​I несов. (разбрасывать), в разн. знач. раскіда́ць, раскі́дваць;

раски́дывать ка́мни раскіда́ць (раскі́дваць) камяні́ (каме́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размета́ть​II сов. (к размётывать) раскі́даць, мног. параскіда́ць, параскі́дваць;

размета́ть ка́мни раскі́даць (параскі́даць) камяні́ (каме́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тапа́з

(фр. topaze, ад гр. topazos)

мінерал класа сілікатаў, асобныя бліскучыя рознакаляровыя крышталі якога выкарыстоўваюцца як каштоўныя камяні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ *Папры́ца, попрыца ’металічная пласцінка на верхнім камяні жорнаў’ (ТС, Выг.). Ужо ст.-бел. паприца, парплица, полприца < польск. paprzyca ’шворан у жорнах’ (Булыка, Даўн. запазыч., 236). Далей гл. парпліца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ны́ркавы, ны́рачны анат. Níeren-;

мед. ны́ркавыя [ны́рачныя] камяні́ Níerensteine pl;

ны́ркавае [ны́рачнае] захво́рванне Níerenerkrankung f -, -en, Níerenleiden n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ма́ргун іржавая гліна’ (жлоб., Нар. словатв.), рэч. ’камяні чорнага колеру, якія непажадана для ганчароў сустракаюцца ў гліне’ (Нар. словатв.). Да ма́ргель 1 (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 173.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

булы́жник м. ка́мень, -ня м., (материал) ка́мень, -меню м.; мн. камяні́, -нёў, собир. каме́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драгоце́нный

1. (высокоценимый) кашто́ўны;

драгоце́нные ка́мни кашто́ўныя камяні́ (самацве́ты);

2. перен. дарагі́;

драгоце́нный друг дарагі́ друг.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мочево́й мачавы́;

мочево́й пузы́рь мачавы́ пузы́р;

мочевы́е ка́мни мед. мачавы́я камяні́;

мочева́я кислота́ хим. мачава́я кіслата́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)