redakcyjny

redakcyjn|y

рэдакцыйны;

kolegium ~e — рэдакцыйная калегія

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэдагава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; незак., што.

1. Правяраць і выпраўляць тэкст пры падрыхтоўцы да друку.

Р. артыкул.

2. Кіраваць выданнем чаго-н.

Р. штогоднік.

|| зак. адрэдагава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны (да 1 знач.).

|| наз. рэдагава́нне, -я, н. і рэда́кцыя, -і, ж.

Рэдагаванне тэксту.

Манаграфія пад рэдакцыяй прафесара.

|| прым. рэдакцы́йны, -ая, -ае.

Рэдакцыйная калегія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cardinalate

[ˈkɑ:rdənəleɪt]

n.

1) стано́вішча, сан кардына́ла, кардына́льства n.

2) кардына́льская кале́гія

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Grémium

n -s, -mi¦en аб’ядна́нне, карпара́цыя; камі́сія; кале́гія; вучо́ная ра́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адвакату́ра

(ад адвакат)

1) дзейнасць адваката, адвакацтва;

2) калегія адвакатаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

directorate

[dəˈrektərət]

n.

1) дырэ́ктарства n.

2) кале́гія дырэ́ктараў, дырэ́кцыя f., дырэктара́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

капі́тул

(лац. capitulum)

1) калегія духоўных асоб пры епіскапе ў каталіцкай і англіканскай царкве;

2) калегія кіруючых асоб манаскага ордэна;

3) установа, якая займалася ўзнагароджваннем ордэнамі ў царскай Расіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дырэктара́т

(ад дырэктар)

калегія дырэктараў якога-н. буйнога прадпрыемства, ведамства на чале з галоўным дырэктарам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

editorial

[,edɪˈtɔriəl]

1.

n.

перадавы́ арты́кул, рэдакцы́йны арты́кул

2.

adj.

рэда́ктарскі, рэдакцы́йны

editorial board (staff) — рэдакцы́йная кале́гія, рэдкале́гія

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дэцэмві́ры

(лац. decemviri)

калегія з дзесяці чалавек, якую ў Стараж. Рыме выбіралі для выканання спецыяльных дзяржаўных даручэнняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)