Баба-яга (казачны персанаж) 2/34; 5/413

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

асне́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад аснежыць.

2. у знач. прым. Пакрыты снегам. А бярозы схілялі галіны На прасторны аснежаны шлях. Астрэйка. Аснежаныя зараснікі паблізу нагадвалі нейкі казачны лес. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фееры́чны

(фр. féerique)

1) які з’яўляецца феерыяй (напр. ф-ая камедыя);

2) перан. чароўны, казачны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сяміто́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Машына грузападымальнасцю ў сем тон. Быццам казачны волат, раптам вынырнуў элеватар, і Таня здзівілася, убачыўшы, як да яго пылілі ўжо нагружаныя сямітонкі. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Івашка Мядзведжае вушка (казачны вобраз) 1/509; 5/40

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

багаты́р

(ст.-цюрк. bahatur)

1) казачны асілак, волат;

2) перан. вялікай сілы і адвагі чалавек, воін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

sandman [ˈsændmən] n. (pl. -men) : the sandman ка́зачны чалаве́к ( які сыпле дзецям у вочы пясок);

Go to bed! The sandman’s coming! Пара спаць! Iдзе казачнік!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бяспло́тны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які не мае плоці; бесцялесны (паводле рэлігійных уяўленняў пра раздзельнае існаванне цела і душы). — Дзядзя Косця, дзядзя Косця... Гэта ўрэшце не бясплотны дух, не казачны прывід. Пад гэтым імем жыве і.. дзейнічае звычайны чалавек. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легенда́рны

(ад лац. legenda = тое, што павінна быць прачытана)

1) які з’яўляецца легендай, казачны;

2) авеяны легендамі, незвычайны, небывалы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

міфі́чны

1. mýthisch;

2. перан. (казачны):

міфі́чная асо́ба éine legendäre Persönlichkeit;

міфі́чная жывёла Fábeltier n -s, -e;

3. (прыдуманы) erfúnden, áusgedacht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)