багаты́р
(ст.-цюрк. bahatur)
1) казачны асілак, волат;
2) перан. вялікай сілы і адвагі чалавек, воін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)