вы́есці, -ем, -есі, -есць; -едзім, -есце, -едуць; вы́еў, -ела; вы́еш; -едзены; зак., што.

1. З’есці ўнутраную частку чаго-н.

В. начынку.

Не варты выедзенага яйца (не мае ніякага значэння; разм.).

2. З’есці ўсё, што знаходзіцца ў чым-н.

В. міску крупніку.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пашкодзіць, разбурыць чым-н. едкім.

Кіслата выела дзірку ў тканіне.

Дым выеў вочы (стала балюча глядзець ад дыму).

|| незак. выяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падвячо́рак, -рка, мн. -ркі, -ркаў, м. (разм.).

1. Яда паміж абедам і вячэрай; полудзень.

Пайсці на п.

2. Ежа для спажывання ў гэты час.

З’есці п.

|| прым. падвячо́ркавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вкуси́ть сов.

1. книжн., уст. з’е́сці, вы́піць;

2. перен. зазна́ць, паспыта́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ре́па рэ́па, -пы ж.;

◊

про́ще па́реной ре́пы погов. як абара́нак з’е́сці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

spożyć

зак.

1. спажыць;

2. з’есці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zjeść

зак. з’есці;

zjeść obiad — паабедаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

папае́сці, -е́м, -ясі́, -е́сць; -ядзі́м, -ясце́, -яду́ць; папае́ў, -е́ла; папае́ш і папаяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго (разм.).

Есці доўга, неаднаразова; з’есці многа чаго-н.

Ну мы і папаелі ў гасцях!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

раздзяўбці́, -дзяўбу́, -дзяўбе́ш, -дзяўбе́; -дзяўбём, -дзеўбяце́, -дзяўбу́ць; -дзёўб, -дзяўбла́, -ло́; -дзяўбі́, -дзёўбаны; зак., што.

1. Дзеўбучы, з’есці, расцягнуць.

Куры раздзяўблі кашу.

2. Дзеўбучы, пашкодзіць, разбіць на часткі.

|| незак. раздзёўбваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Схэ́лтаць ’з’есці’ (Дыял. Гродз.). Запазычана з польск. дыял. schełtać ’змяшаць, збоўтаць’ з экспрэсіўным пераасэнсаваннем.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Зґо́мґаць ’з’есці’ (Сл. паўн.-зах.). Выраз экспрэсіўны, адкуль ґ; магчыма, звязана з гамаць ’есці’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)