золатапрамысло́васць, ‑і, ж.

Галіна горнай прамысловасць якая занята здабычай золата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

золаташука́льнік, ‑а, м.

Той, хто займаецца адшукваннем і здабычай золата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залатако́ваны, ‑ая, ‑ае.

Нар.-паэт. Выкаваны з золата. Залатакованая чаша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стара́цель, ‑я, м.

Рабочы, які займаецца саматужнай здабычай золата; золаташукальнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэзаўра́цыя, ‑і, ж.

Спец. Накапленне золата як скарбу прыватнымі асобамі.

[Грэч. thēsauros — скарб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gold

[goʊld]

1.

n.

1) зо́лата n.

2) залаты́я манэ́ты

2.

adj.

1) залаты́, з зо́лата, як зо́лата

2) сьветла-жо́ўты, залаці́сты (пра ко́лер)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

суса́льны:

суса́льнае зо́лата спец Bláttgold n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

панамыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. чаго. Намыць, памыць вялікую колькасць чаго-н.

П. бялізны.

2. чаго і што. Нанесці хвалямі многа чаго-н.

П. пяску.

3. чаго. Здабыць у вялікай колькасці.

П. золата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Musívgold

n -(e)s суса́льнае зо́лата

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

здабы́тчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца здабычай чаго‑н. (напрыклад, золата, руды і пад.); той, хто здабывае што‑н. паляваннем, промыслам. Здабытчык нафты. Здабытчык золата. // Разм. Той, хто здабывае сродкі на жыццё (для сям’і, блізкіх); карміцель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)