bärbeißig

a зло́сны, сварлі́вы, бурклі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

téufelswild

a зло́сны, як чорт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hämisch

a зло́сны, по́длы, з’е́длівы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зло́снасць ж.

1. зло́бность; жёлчность; раздражённость;

2. зло́бность, зло́стность;

3. я́рость, я́ростность;

1-3 см. зло́сны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spiteful

[ˈspaɪtfəl]

adj.

зло́сны, зласьлі́вы; злапо́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dour

[dʊr]

adj.

суро́вы, зло́сны; непахі́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

зарыфмава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., што.

Звязаць рыфмаю (радкі верша). Верш атрымаўся баявы, злосны, толькі не ўдавалася зарыфмаваць само прозвішча — фон Крубер. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zawzięty

1. люты; злосны;

zawzięty spór — лютая спрэчка;

zawzięty wyraz twarzy — злосны выраз твару;

2. упарты, настойлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

калю́чы, -ая, -ае.

1. Які мае калючкі, з калючкамі.

К. дрот.

Калючая ружа.

2. Які колецца, робіць уколы.

Калючая барада.

К. ржэўнік.

3. перан. Са злой насмешкай, нядобры.

Калючае слова.

К. позірк.

4. перан. Які непрыхільна, недаверліва ставіцца да ўсяго; нелюдзімы, злосны (пра чалавека).

|| наз. калю́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

spiteful [ˈspaɪtfəl] adj. зло́сны; нядобразычлі́вы; зласлі́вы, злапа́мятны;

be spiteful against smb. зло́снічаць су́праць каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)