erkämpfen

vt заваёўваць

den Sieg ~ — здабыва́ць перамо́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

існава́ць, існу́ю і існую́, існу́еш і існуе́ш, існу́е і існуе́; існу́й; незак.

1. Быць у наяўнасці; мецца.

Існуюць розныя думкі адносна гэтага.

2. чым і на што. Здабываць сродкі для жыцця якім-н. чынам.

І. на сродкі бацькоў.

3. Жыць няпоўным жыццём, без радасці, без задавальнення.

Не жыў, а існаваў.

|| наз. існава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

извлека́ть несов.

1. (доставать из чего-л.) дастава́ць; выця́гваць; выма́ць;

2. (выбирать материалы, цитаты) выбіра́ць;

извлека́ть ну́жные цита́ты из кла́ссиков выбіра́ць патрэ́бныя цыта́ты з кла́сікаў;

3. (добывать) здабыва́ць;

извлека́ть сок из расте́ний здабыва́ць сок з раслі́н;

4. (получать, приобретать) атры́мліваць;

извлека́ть по́льзу атры́мліваць кары́сць;

извлека́ть уро́ки атры́мліваць уро́кі;

5. мат. здабыва́ць; см. извле́чь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dobywać

незак.

1. здабываць;

dobywać rudę żelaza — здабываць жалезную руду;

2. даставаць;

dobywać ostatnich sił — збіраць апошнія сілы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

здабы́члівы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Такі, які ўмее шмат здабываць (паляваннем, промыслам і пад.). Пра здабычлівага рыбалова гавораць: «яму шанцуе», «ён мае рыбацкае шчасце». Матрунёнак.

2. Які дае, прыносіць вялікую здабычу; выгадны. Здабычлівае паляванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приобрета́ть несов.

1. (становиться обладателем чего-л.) набыва́ць; (покупать) купля́ць;

2. (получать) набыва́ць;

3. (заслуживать) здабыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wydobywać

незак.

1. даставаць, вымаць, выцягваць;

2. здабываць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zjednywać

незак.

1. заваёўваць; здабываць; падпарадкоўваць;

2. мірыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

exploit2 [ɪkˈsplɔɪt] v.

1. эксплуатава́ць

2. выкарысто́ўваць (што-н. эфектыўна)

3. derog. выкарысто́ўваць у сваі́х мэ́тах; эксплуатава́ць

4. распрацо́ўваць, здабыва́ць (карысныя выкапні)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

earn

[ɜ:rn]

v.t.

1) зарабля́ць

2) заслуго́ўваць, быць ва́ртым

3) здабыва́ць (паша́ну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)