Асобны, які вядзецца без ведама і згоды саюзнікаў. Сепаратны дагавор. Сепаратны мір.// Адасоблены ад іншых. [Яраш:] — Хвіліначку, сябры. Сумнавата робіцца за нашым сталом. Сепаратныя размовы, шаптанне... Давайце паспрабуем пагаварыць калектыўна.Шамякін.
[Лац. separatus — аддзелены.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ага́.
1.часц.Ужыв. пры выказванні згоды, сцвярджэння, пры ўспамінанні чаго-н., пры перамене тэмы гутаркі, для выказу у́шчування, папроку.
Чуеш? Ага, чую.
Усе прыехалі? Ага.
Ага, спазніўся?
2.выкл. Вокліч з пераможнай інтанацыяй; выказвае здагадку, радаснае здзіўленне; выражае насмешку, злараднасць, пагрозу і пад.
Ага!
Папаўся!
Ага!
Ты тут!
Ага, разумею.
А ён пераможа.
Ага!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
«ЗГО́ДА»,
грамадска-палітычная газета. Выходзіць з 1992 у Мінску на бел. (часткова на рус.) мове 2 разы ў месяц. Засн. як орган Партыі нар.згоды, з 1995 незалежная газета. Мае падзагаловак «Палітыка». Асвятляе праблемы ўнутр. і знешняй палітыкі, паліталогіі, паліт. культуры, нац. эканомікі і прыватнай гаспадаркі, бел. адраджэння і патрэб нац. меншасцей. Выступае за дэмакр. рэформы, прапагандуе ідэі міжнац. згоды, публікуе меркаванні шырокай грамадскасці, розных паліт. партый, рухаў і грамадскіх арг-цый.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
approval[əˈpru:vl]n.
1. ухва́ла, ухвале́нне, адабрэ́нне;
in approval у знак зго́ды;
He nodded in approval. Ён кіўнуў (галавой) у знак згоды.
2. разгля́д; ацэ́нка; зацвярджэ́нне;
The plan will be submitted to the committee for official approval. План будзе перададзены ў камітэт на зацвярджэнне.
♦
buy on approval купі́ць на про́бу (пры продажы тавару)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
запраці́віцца, ‑ціўлюся, ‑цівішся, ‑цівіцца; зак.
Разм. Пачаць працівіцца. // Аказаць процідзеянне, не даць згоды на выкананне чаго‑н. Калі прыстаў пачаў абыходзіць межы ўрочышча, а каморнік хацеў паставіць слупы, натоўп сялян рашуча запрацівіўся гэтаму.Г. Кісялёў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няма́, безас., у знач.вык., каго-чаго.
1. Не быць у наяўнасці, адсутнічаць.
Н. грошай.
Яго н. дома.
2. У знач. няпоўнага сказа пры адмоўных адказах на пытанні. —
Ці дома бацька? — Няма.
◊
Няма роду без выроду — нічога не бывае без непрыемнага выключэння.
Няма чаго (і) гаварыць (разм.) — выраз упэўненай згоды: безумоўна, пэўна.
Чалавек ён працавіты, няма чаго гаварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сепара́тны
(лац. separatus = аддзелены)
1) асобны, адасоблены (напр. с-ая група);
2) які вядзецца, заключаецца без ведама і згоды саюзнікаў (напр. с. мір).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
approbation
[,æprəˈbeɪʃən]
n.
1) ухва́ла f., прыхі́льная ду́мка
2) зацьве́рджаньне n., са́нкцыя, зго́да f.
by approbation — са зго́ды
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Не́прас ’нягоднік’: непрас, ні мацер, ні бацька не послухає (ТС). Няясна; магчыма, да прасіць, прасіцца ’пытацца (згоды)’ або ад польск.niefrasobliwy ’легкадумны, бесклапотны’ пры fräs ’клопат, смутак’ (< ням.fressen ’з’ядаць, грызці; перан. перажываць’, гл. Слаўскі, 1, 237) з натуральнай субстытуцыяй у народных гаворках (параўн. пасолжфасоля), аднак шляхі з’яўлення слова на беларускай глебе застаюцца ў апошнім выпадку нявысветленымі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
veto
[ˈvi:toʊ]1.
n., pl. -toes
1) вэ́та, n., indecl.
2) пра́ва вэ́та
2.
v.t.
1) наклада́ць вэ́та
2) не дазваля́ць, не дава́ць зго́ды
His parents vetoed his plan to buy a motorcycle — Яго́ныя бацькі не далі зго́ды купі́ць матацы́кл
•
- veto power
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)