іржы́шча і (пасля галосных) ржы́шча, -а, н.

1. Зжатае поле.

Каровы пасвіліся на ржышчы.

2. Астаткі сцёблаў ад зжатага збожжа на полі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сві́ран, -рна, мн. -рны, -рнаў, м.

Халодны будынак, прызначаны для захоўвання збожжа, мукі, іншых прадуктаў, а таксама рэчаў.

|| прым. сві́рнавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траці́на, -ы, мн. -ы, -ці́н, ж.

1. Трэцяя частка зямельнага надзелу.

2. Адна з трох роўных частак чаго-н.

Прадаць траціну збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Getréideaussaat

f - сяўба́ збо́жжа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

а́рфа², -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Сельскагаспадарчая машына для ачысткі збожжа ад мякіны, пылу і пад. пасля малацьбы; веялка.

|| прым. а́рфавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зерновы́е мн., сущ., бот. збо́жжа, -жжа ср., збо́жжавыя, -вых мн.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зда́тчык, -а, мн. -і. -аў, м. (афіц.).

Асоба, якая ажыццяўляе здачу прадукцыі, маёмасці.

З. збожжа.

З. рэчаў на камісію.

|| ж. зда́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Wíntergetreide

n -s азі́мае збо́жжа

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ток,

пляцоўка для абмалоту збожжа.

т. 15, с. 482

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

збожжазда́ча, ‑ы, ж.

Здача збожжа дзяржаве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)