Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
preoccupy
[priˈɑ:kjəpaɪ]
v.
1) ца́лкам захапля́ць ува́гу, ду́мкі
2) займа́ць загадзя́(напр. ме́сца)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
electrify
[ɪˈlektrɪfaɪ][ɪˈlektraɪz]
v.t.
1) электрызава́ць; электрыфікава́ць
2) захапля́ць, узбуджа́ць захапле́ньне (у слухачо́ў, гледачо́ў)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
enrapture
[ɪnˈræptʃər]
n.
захапля́ць, зачаро́ўваць; прыво́дзіць у транс
He was enraptured — Ён быў захо́плены
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
філігра́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да філіграні; выкананы ў выглядзе філіграні (у 1 знач.). Пільц узяў дзверы на ключ, выняў з шафы і паставіў на круглы філіграннае работы столік каля канапы пляшку французскага каньяку і дзве маленькія чарачкі.Васілёнак.
2.перан. Вельмі дакладны, да самых дробязей прадуманы, старанна і тонка выкананы. Артысты могуць здзіўляць, захапляць сваёй дасканалай тэхнікай, філігранным майстэрствам.Сабалеўскі.
3. Такі, на якім маецца філігрань (у 2 знач.). Філігранная папера.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
carry away
а) адно́сіць (пра хва́лю, ве́цер)
б) захапля́ць, натхня́ць
to be carried away — захапля́цца, перайма́цца не́чым
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Весяліць ’рабіць вясёлым, забаўляць, выклікаць весялосць’, сюды ж весяліцца ’рабіцца вясёлым’ (КТС, БРС, Касп.), укр.веселити(ся), рус.веселить(ся), ст.-рус.веселити (з XII ст.), польск.weselić (выходзіць з ужывання) ’весяліць, цешыць, радаваць’, weselić się ’весела праводзіць час, радавацца’ (ужывае А. Міцкевіч), в.-луж.wjeselić so ’радавацца’, чэш.veseliti se ’быць вясёлым, весяліцца’, славац.veseliť sa ’забаўляцца, радавацца, весяліцца’, славен.veséliti ’рабіць задавальненне, весяліць, радаваць, захапляць, быць мілым’, veselíti se ’радавацца, весяліцца, забаўляцца’, серб.-харв.весѐлити(се) ’тс’, макед.весели(се) ’весяліць’, балг.веселя(се), ст.-слав.веселити ’тс’. Праславянскі дзеяслоў, які выражае стан, утвораны ад veselъ (гл. вясёлы) і суф. ‑iti.