Незаба́вам ’адразу, хутка, без затрымкі’ (Др., Пятк. 2), незаба́ўна ’неадкладна, хутка’ (Нас., Гарэц., ТС), незаба́ўка ’нядоўга, хапае часу’ (Нас.). Ад заба́віцца ’затрымацца’, заба́ва ’затрымка’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

impediment

[ɪmˈpedɪmənt]

n.

1) перашко́да f., затры́мка f.

2) фізы́чны недахо́п

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бактэрыяста́з

(ад бактэрыі + -стаз)

поўная затрымка росту і размнажэння бактэрый пад уплывам неспрыяльных фізічных або хімічных фактараў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

holdup

[ˈhoʊldʌp]

n., informal

1) напа́д з мэ́тай рабу́нку

2) затры́мка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

за́пінка,

гл. за́панка.

запі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж. (звычайна з прыназ. «без»).

Замінка, затрымка ў гаворцы, выкліканая цяжкасцю ў падборы патрэбнага слова, няўпэўненасцю або збянтэжанасцю гаворачай асобы. Алік без запінкі, ні разу нават не збіўшыся, Заказаў абедзве тэарэмы. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрэ́дзіцца, ‑дзіцца; зак.

Стаць менш густым, шчыльным. Увесь той дзень імжэў дождж і перастаў, як зусім змерклася. Разрэдзіліся хмары, і дзе-нідзе бліснулі зоры. Галавач. Калі цяпер выйдзе хоць невялічкая затрымка, то разрэдзіцца змрок і немцы могуць заўважыць пластуноў на прагаліне. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stoppage [ˈstɒpɪdʒ] n.

1. спыне́нне (працы), прасто́й

2. перашко́да, зато́р (руху)

3. pl. stoppages вы́лік; затры́мка (зарплаты)

4. med. засме́чванне (страўніка)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Мінтрэ́га ’затрымка, трывога, нечаканы клопат’, ’перашкода’ (глыб., Сл. ПЗБ; КЭС, лаг), мінтрэ́жыць ’хваляваць, трывожыць’ (Шат., ТС; докш., Янк. Мат.). Да мітрэнга (гл.). Другасная назалізацыя (‑н‑) і выпадзенне ‑н‑ перад ‑га.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запаво́льванне н.

1. Verlángsamung f -, -en;

2. (затрымка) Verzögerung f -, -en, Verzúg m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Stóckung

f -, -en спыне́нне; затры́мка (у размове), перабо́й (у працы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)