практыкава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; незак.

1. Прымяняцца ў жыцці, на практыцы. Па княжацкіх маёнтках пачала шырока практыкавацца гадоўля мерынос[ав]ых аве[чак]. Чорны.

2. Займаючыся чым‑н., засвойваць прыёмы якой‑н. справы, набываць практыку ў чым‑н. Практыкаваліся .. [курсанты] ў падрыўной справе. Лынькоў. Навучанне скончылася, настаўнік даў Аксёну аловак і паперу, каб ён сяды-тады практыкаваўся дома. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

soak up

а) убіра́ць

to soak up the fresh air and sunshine — пады́хаць сьвежым паве́трам і пагрэ́цца на со́нцы

б) засво́йваць, убіра́ць у сябе́ ве́ды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

opanowywać

незак.

1. co авалодваць чым; захопліваць; скараць што;

2. утаймоўваць; уціхамірваць; стрымліваць;

3. апаноўваць; ахопліваць; авалодваць;

4. засвойваць; авалодваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перайма́цца разм. гл. перажываць

1.перайма́ць

1. (перахапіць) ábfangen* vt;

2. (імітаваць) náchahmen (каму-н. A або D);

3. (засвойваць) sich (D) áneignen; sich (D) ángewöhnen (прывучыцца да чаго-н., уцягнуцца ў што-н.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

хапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак., каго-што.

1. Браць рэзкім паспешлівым рухам рукі, зубоў, рота.

Х. кнігі і хутка складваць у партфель.

2. 3 цяжкасцю або прагна дыхаць.

Х. ротам паветра.

3. Лавіць, затрымліваць, браць сілай каго-н. (разм.).

Х. хуліганаў.

4. перан. Хутка, прагна ўспрымаць што-н., засвойваць на хаду (разм.).

5. 3 прагнасцю браць, купляць без разбору (разм.).

Х. што папала.

6. безас. Быць дастатковым.

Не хапае часу.

У нас усяго хапае.

|| зак. схапі́ць, схаплю́, схо́піш, схо́піць; схо́плены (да 1—4 знач.) і хапі́ць, хаплю́, хо́піш, хо́піць; хо́плены (да 1 знач.).

|| аднакр. хапану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́, (да 1, 2 і 4 знач.).

|| наз. хапа́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перева́ривать несов.

1. (заново варить) перава́рваць;

2. (слишком долго варить) перава́рваць;

3. (о желудке) ператраўля́ць;

4. перен. с отриц. (терпеть, переносить) перано́сіць, цярпе́ць;

я не перева́риваю лжи я не перано́шу (не магу́ цярпе́ць) хлусні́ (маны́);

5. перен. (усваивать, воспринимать) засво́йваць, успрыма́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

digest

[daɪˈdʒest]

1.

v.t.

1) ператраўля́ць

2) разуме́ць; засво́йваць

3) клясыфікава́ць, скарача́ць, рэзюмава́ць, рабі́ць каро́ткі вы́клад зьме́сту

4) перано́сіць; цярпе́ць

2.

n. [ˈdaɪdʒest]

1) каро́ткі вы́клад зьме́сту, да́йджэст -у m.

2) збор скарачэ́ньняў

a digest of great novels — збор скаро́чаных клясы́чных рама́наў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

грэ́бціся і грабці́ся, грабуся, грабешся, грабецца; грабёмся, грабяцеся; пр. гробся, граблася і граблася, грэблася і граблося; незак.

1. Капацца, разграбаць што‑н. лапамі, пальцамі. Пасярод вуліцы заклапочана грабецца вялізны певень з чарадою кур — шукаюць спажывы. Палтаран. [Мацевіха] была на полі. Юрка гробся ў зямлі побач з ёю. Чорны.

2. Разм. Плысці, пасоўвацца, грабучы чым‑н. Грэбціся да берага. □ Павольна адзінокі параходзік Грабецца супраць круталобых хваль. Блатун. // перан. Імкнуцца да чаго‑н., пераадольваючы цяжкасці. — Не ў мае пяцьдзесят пяць год такую прамудрасць засвойваць, няхай ужо сыны мае.. на гэту справу грабуцца. Лынькоў.

3. Зал. да грэбці (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вучы́ць, вучу́, ву́чыш, ву́чыць; ву́чаны; незак.

1. каго чаму і з інф. Перадаваць каму-н. якія-н. веды, навыкі, звычкі.

В. англійскай мове.

В. сына плаваць.

В. гаспадарыць.

2. перан., каго чаму і з інф. Настаўляць чаму-н., пабуджаць да чаго-н.

В. паважаць старэйшых.

В. дзяцей толькі добраму.

3. з дадан. Абгрунтоўваць, развіваць якую-н. тэорыю, думку, погляд.

Тэорыя вучыць, што свядомасць чалавека ёсць прадукт яго грамадскага жыцця.

4. што. Займаючыся, засвойваць, запамінаць.

В. урок.

В. верш.

В. ролю.

5. каго. Караць, біць (разм.).

Мала вас вучылі дубцом!

|| зак. вы́вучыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны і навучы́ць, -вучу́, -ву́чыш, -ву́чыць; -ву́чаны; наз. вы́вучка, -і, ДМ -чцы, ж. (паводле 1 знач.) і навуча́нне, -я, н. (паводле 1 знач.).

Аддаць на вывучку.

Усеагульнае абавязковае навучанне.

|| наз. вучэ́нне, -я, н. (да 1, 4 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

да́цца

1. (дазволіць зрабіць з сабой што-н.) sich… lássen*;

да́цца ашука́ць сябе́ sich betrügen lássen*;

2. (лёгка, цяжка засвойваць) léicht fállen*, schwer fállen*;

3. разм. (стукнуцца) sich stóßen* (аб што-н. an, gégen A);

да́цца галаво́й аб што-н. sich (D) den Kopf an etw. (A) ánstoßen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)