2.перан. Асвятляючы, надаваць чаму‑н. залацісты колер. Сонца ўжо амаль схавалася за лес і толькі залаціла верхавіны дрэў.Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
golden[ˈgəʊldən]adj. залаты́; залаці́сты (таксама перан.);
the golden age (of) залаты́ век;
a golden chance выда́тны шанс;
a golden opportunity выда́тная магчы́масць;
golden wedding залато́е вясе́лле
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
citrine
[ˈsɪtrɪn]1.
adj.
сьве́тла-жо́ўты, зеленава́та-жо́ўты
2.
n.Min.
цытры́н -у m., залаці́сты тапа́з
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
тампа́к
(ням. Tompak, ад малайск. tambaga = медзь)
сплаў медзі і цынку, які мае залацісты колер і выкарыстоўваецца для вырабу танных упрыгожанняў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
азалаці́цца, ‑лачуся, ‑лоцішся, ‑лоціцца; зак.
1.(1і2ас.неўжыв.). Асвяціўшыся, набыць залацісты колер, адценне. З-пад ног узняўся, затрапятаў на вачах жаўрук, засвяціўся раптам на чырвоных промнях сонца, азалаціўсяМыслівец.// Набыць жоўты, залацісты колер; пажоўкнуць. Надышла восень і парк азалаціўся.
2.перан. Нажыцца, разбагацець. Хто мае здольнасць, сілы, рукі І гаспадарскія навукі, Той азалоціцца, мужчынкі! Прыдбае хлеба і скацінкі І будзе жыць ён сабе панам І складваць грошы чыстаганам.Колас.[Ціток:] — Каб нам з вамі.. дзесятую долю таго, што агроб наш Іван, то мы б з вамі, пане мой, азалаціліся б.Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
А́КНЕ КЕЛО́ІД, сасочкавы дэрматыт галавы,
склеразуючы фалікуліт патыліцы, хвароба мужчын. Існуе меркаванне, што ўзбуджальнік — залацісты стафілакок. На патыліцы на мяжы росту валасоў, зрэдку на падбародку з’яўляюцца дробныя вузельчыкі, якія групуюцца і зліваюцца паміж сабой. Скура робіцца цвёрдай, валасы растуць пучкамі. Пасля ўскрыцця фалікулярных вузельчыкаў застаюцца келоідныя рубцы.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АВАНТУРЫ́Н,
мінерал, шчыльны празрысты дробназярністы кварц з уключэннямі гематыту, слюды і інш. Колер серабрыста-белы, чырванавата-буры, залаціста-жоўты, радзей зялёны, сіні. Бляск мігатлівы, іскрысты, з пералівамі. Радовішчы звязаны з метамарфічнымі тоўшчамі кварцытаў. Выкарыстоўваецца як вырабны камень (вазы і інш.). Штучны авантурын — карычневае шкло з уключэннямі лісцікаў метал. медзі, што надае яму залацісты бляск.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
цырко́н
(ням. Zirkon, ад ар. zarkun = залацісты)
мінерал класа сілікатаў жоўтага, чырвонага, аранжавага і бурага колераў з алмазным бляскам; выкарыстоўваецца ў ювелірнай справе і тэхніцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
начо́ўкі, ‑човак; адз.няма.
Прадаўгаватая драўляная або металічная пасудзіна для мыцця бялізны і іншых гаспадарчых патрэб. Немаладая жанчына ў белай хусцінцы, нацягнутай на лоб, мыла штосьці ў начоўках.Хадкевіч.Тацяна пачала купаць Віктара. Хлапчук радасна плёскаўся ў начоўках і смяяўся.Шамякін.У маленькіх начоўках ляжалі два ладныя язі і залацісты, тоўсты лінь.Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gold
[goʊld]1.
n.
1) зо́лата n.
2) залаты́я манэ́ты
2.
adj.
1) залаты́, з зо́лата, як зо́лата
2) сьветла-жо́ўты, залаці́сты(пра ко́лер)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)