яе́чня і (разм.) яе́шня, -і, ж.

Ежа з разбітых і запечаных у тлушчы яец (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збой³, збо́ю, м. (спец.).

Галава, ногі і вантробы забітай жывёлы як ежа.

Ялавічны з.

|| прым. збо́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бурда́, -ы́, ДМ -дзе́, ж. (разм., пагард.).

Дрэнна прыгатаванае, нясмачнае пітво або вадкая ежа.

Не суп, а б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АМБРО́ЗІЯ

(грэч. ambrosia),

у грэчаскай міфалогіі — нектар, ежа багоў, якая забяспечвала вечную маладосць і прыгажосць.

т. 1, с. 309

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бялу́жына, ‑ы, ж.

Мяса бялугі як ежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кура́ціна, ‑ы, ж.

Мяса курыцы як ежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяўру́жына, ‑ы, ж.

Мяса сяўругі як ежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаро́мны, -ая, -ае.

Пра малочную, мясную ежу, якую не ўжываюць вернікі ў час посту.

Скаромная ежа.

Не есці скаромнага (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яда́, -ы́, ДМ ядзе́, ж.

1. гл. есці.

2. Тое, што і ежа.

Хлеб ды вада — маладзецкая я. (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

валлё, -я, мн. во́ллі, -яў, н.

Пашыраная частка стрававода ў птушак, насякомых, малюскаў, дзе папярэдне перапрацоўваецца ежа.

|| прым. валлёвы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)