twit1 [twɪt] n. infml, derog. крэці́н, ёлупень; ду́рань, дурні́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kiep

м. уст. дурань

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

głupiec

м. пагард. дурань

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

maminsynek

м. мамчын сынок, пястунчык, сынок-пестунок, бабін дурань, мамін дурань

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тагды́, прысл.

Абл. Тады. Калі яна [цётка] заўважвала, бывала, Што ем я не са смакам, Тагды заўсёды трактавала: — Еш, дурань, бо то з макам! Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cretin [ˈkretɪn] n.

1. infml ду́рань, бо́ўдзіла

2. med., dated крэты́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

imbecile1 [ˈɪmbəsi:l] n.

1. infml ду́рань, ідыёт

2. med. імбецы́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мя́ла, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Драўляны таўкач, якім таўкуць бульбу, расціраюць харчовыя прадукты.

2. перан. Непаваротлівы, няспрытны чалавек (разм.).

Дурань і мяла зломіць (разм., неадабр.) — неразумны чалавек і добрую справу сапсуе.

Ні ў кола ні ў мяла (разм., неадабр.) — пра няўмелага, няздатнага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Дурдо́ла ’дурыла, дурань’ (Нас.). Няясна. Нейкае кантамінаванае слова (першая частка да дур‑ ’дурны, дурань, дурыць’; параўн. адносна ўтварэння ў Насовіча таксама дуры́лда, дуры́ндадурань’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

са́ла ср., в разн. знач. са́ло; (свиное посоленное — ещё) шпик м.;

залі́ць с. за ску́ру — (каму) навреди́ть (насоли́ть) (кому);

ду́рань-ду́рань, а с. лю́біцьпогов. губа́ не ду́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)