Verbum

павалаво́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Разм. Валаводзіцца некаторы час. Веры не ў навіну даіць кароў. Андрэю ж прыйшлося павалаводзіцца. Дуброўскі.

бе́дства, ‑а, н.

Вялікае няшчасце з цяжкімі вынікамі. Стыхійнае бедства. □ Шмат цяжкага адышло ў нябыт, але бедствы прыроды засталіся. Дуброўскі.

малакаго́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які садзейнічае багатаму выдзяленню малака. [Варанецкі:] — Васіль Міхайлавіч, бручка — багаты корм. Не першы год сеем. Малакагонны. Дуброўскі.

аднару́кі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адну руку. Каля самае брамы брыгаднага двара Хрысцюка аклікнуў начны вартаўнік, аднарукі Кастусь Парфёнчык. Дуброўскі.

вастрапле́чы, ‑ая, ‑ае.

З вузкімі худымі плячамі. З-за стала вылез вастраплечы Малькевіч, падобны на ястраба з абсечанымі крыламі. Дуброўскі.

скупе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Рабіцца скупым. / у перан. ужыв. Беглі асеннія дні, станавіліся карацейшымі, скупелі на сонечную ласку. Дуброўскі.

цыге́йкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цыгейкі, зроблены з цыгейкі. Аніс стаяў і ўсё махаў жоўтай цыгейкавай вушанкай. Дуброўскі.

паго́длівы, ‑ая, ‑ае.

Добры, ясны, цёплы. За акном святлеў ясны пагодлівы ранак. Гартны. Стаіць позняя, але пагодлівая і ціхая восень. Дуброўскі.

папа́свіцца, ‑пасецца і ‑пасвіцца; зак.

Пасвіцца некаторы час. Варанецкі лёгка саскочыў з сядла, паслабіў каню папругі і пусціў яго папасвіцца. Дуброўскі.

лой, лою, м.

Нутраны тлушч (авечы, ялавічны). На зэдліку каля прыпека ляжаў стос жоўтых бліноў і пачаты кружок авечага лою. Дуброўскі.