Drúckschrift
1) брашу́ра
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Drúckschrift
1) брашу́ра
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
печа́тный
1. (для печатания)
печа́тный цех
печа́тное де́ло друка́рская спра́ва;
печа́тный стано́к
2. (напечатанный) друкава́ны;
печа́тная бу́ква друкава́ная лі́тара;
печа́тное сло́во друкава́нае сло́ва;
печа́тный лист друкава́ны а́ркуш;
чита́ть то́лько по печа́тному чыта́ць то́лькі друкава́нае;
3. (тиснённый) пяча́таны;
печа́тный пря́ник пяча́таны пе́рнік;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
druk.
1. = drukarnia — друкарня;
2. = drukarski —
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
нованабра́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Толькі што, нядаўна прызваны, набраны (пра войскі, рабочую сілу і пад.).
2. Толькі што, нядаўна набраны (у друкарні).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
макулату́ра, ‑ы,
1.
2.
[Ням. Makulatur ад лац. maculare — пэцкаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэ́рцыя, ‑і,
1. У музыцы — трэцяя ступень ад дадзенай у дыятанічнай гаме.
2.
[Ад лац. tertia — трэцяя.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эльзеві́р, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Кніга, надрукаваная ў славутых галандскіх друкарнях 16–18 стст., што належалі сям’і друкароў-выдаўцоў Эльзевір.
2. ‑у. Старажытны, вельмі вытанчаны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мантажы́ст
(ад мантаж)
спецыяліст, які манціруе
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мі́тэль
(
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
петы́т
(
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)