абле́таваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -туе; -таваны; зак.

1. Астацца з зімы на лета.

Сена ў стозе аблетавала.

2. Праляжаўшы лета, высахнуць (пра дровы і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Schéitholz

n -es, -hölzer дро́вы; цу́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

паве́ць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Пляцоўка пад дахам на слупах для хавання чаго-н. ад дажджу, непагоды.

Згрузіць мяхі пад п.

2. Памяшканне, дзе звычайна складаюць дровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падыме́ць, ‑міць; зак.

Дымець некаторы час. Дровы падымелі і патухлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшуга́цца, ‑аецца; зак.

Разм. Ярка разгарэцца. Дровы ў печы расшугаліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смаля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Смалісты кавалак дрэва.

Падпаліць дровы смаляком.

2. мн. Насычаная смалой драўніна хваёвых парод, якая выкарыстоўваецца як сыравіна для вырабу каніфолі, шкіпінару і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сыры́зна, -ы, ж., зб. (разм.).

1. Недаспелая садавіна, сырая агародніна.

Наеўся сырызны.

2. Што-н. сырое, вільготнае.

Не дровы, а с.

3. перан. Пра што-н. не апрацаванае як след.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дрови́шки разг. дро́вы, род. дроў ед. нет; дро́ўцы, -цаў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

аршы́нны, ‑ая, ‑ае.

Памерам у адзін аршын. Аршынныя дровы. Аршынныя літары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падага́рваць, ‑ае; зак.

Дагарэць — пра ўсё, многае. Вуголле падагарвала. Дровы падагарвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)