нанасі́ць, ‑нашу, ‑носіш, ‑носіць; зак., чаго.

Прынесці ў нейкай колькасці за некалькі прыёмаў. Нанасіць бочку вады. □ Чырвонаармейцы жыва нанасілі дроў, разлажылі касцёр. Колас. А дзед тым часам кончыў лыка драць, Галля ды буралому нанасіў. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оттрёпывать несов.

1. (лён, коноплю) трапа́ць, вытрэ́пваць;

2. (за волосы, уши) разг. драць, ту́заць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расте́рзывать несов.

1. (на части) разрыва́ць;

2. (растрёпывать) шмата́ць, драць, дзе́рці;

3. перен. му́чыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лы́ка, -а, мн. -і, лык, н.

Луб маладой ліпы і некаторых іншых дрэў у выглядзе вузкіх палос, з якіх плятуць лапці.

Драць л.

Лапці з лык.

◊

Лыка не вяжа хто (разм.) — настолькі п’яны, што ледзь можа гаварыць.

Не лыкам шыты хто (разм.) — разумее, умее не горш за іншых

|| памянш. лы́чка, -а, мн. -і, -аў, н.

|| прым. лы́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Абдзі́ркі ’абноскі адзення’ (Бяльк.) да абдзіраць. Гл. драць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дадра́ць, ‑дзяру, ‑дзярэш, ‑дзярэ; ‑дзяром, ‑дзераце; зак., што.

Разм.

1. Скончыць драць (у 1–6 знач.). Дадраць паперы.

2. і чаго. Надраць дадаткова. Дадраць моху. Дадраць бульбы.

3. Разм. Канчаткова надраць, знасіць (адзенне, абутак і пад.). Дадраць боты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарладзёр, ‑а, м.

Разм. груб.

1. Гарлапан, крыкун. Гарладзёр ён, вось хто, — прыйшла на дапамогу Нэлі Марфа.. — Горла драць дык кожны можа, калі ў сваёй хаце сядзіць. Савіцкі.

2. Пра тое, што моцна дзярэ горла. Не тытунь, а гарладзёр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзе́рці несов., см. драць;

◊ вялі́кая лы́жка рот дзярэ́ — посл. в за́висти нет коры́сти; мно́го жела́ть — добра́ не вида́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вухадралы ’?’ (Ракітны, КТС). Відаць, іранічнае ўтварэнне ад вуха (гл.) і драць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Раздра́й ’разгубленасць, неўсталяванасць, нестабільнасць’ (ЛіМ, 1994, 25 крас.). Ад раз- і драць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)