за́пагадзь, прысл.

Разм. За добрым надвор’ем, пры добрай пагодзе. — Не сена, а чай кітайскі, запагадзь да апошняй травінкі прыбралі. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пажалкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Абл. Пашкадаваць аб чым‑н. — Эх, стрэльбы добрай няма ў мяне! — пажалкаваў дзед Талаш. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

good morning

до́брай ра́ніцы (фо́рма прывіта́ньня або́ разьвіта́ньня ўра́ньні)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

дабраво́льны, ‑ая, ‑ае.

Які выконваецца па добрай волі, без прымусу; добраахвотны. Дабравольны ўзнос. Дабравольны пачын. // Заснаваны на прынцыпах узаемнай згоды. Дабравольнае аб’яднанне народаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подобру́ нареч., прост. па-до́браму;

подобру́ разгова́ривать па-до́браму размаўля́ць;

◊

подобру́-поздоро́ву паку́ль цэ́лы, па до́брай во́лі, паку́ль не по́зна;

убира́йся подобру́-поздоро́ву выбіра́йся паку́ль цэ́лы (па до́брай во́лі, паку́ль не по́зна).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

дру́жнасць, ‑і, ж.

1. Дружба. І тут і сёння, як тады, Дуброўцы ў добрай дружнасці. Бялевіч.

2. Уласцівасць дружнага (у 1 знач.). Дружнасць сям’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Каса́тка 1 ’вясковая ластаўка’, рус. касатка да каса 1, паколькі ў ластаўкі раздвоены хвост, які нагадвае касіцы (Бернекер, 581; Фасмер, 2, 206).

Каса́тка 2 ’чалавек добрай душы’, рус. касатик, да касатка 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wysportowany

натрэніраваны; спартыўнага выгляду; у добрай фізічнай форме; спартыўны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

well-advised

[,welədˈvaɪzd]

adj.

1) разва́жлівы

2) до́бра паінфармава́ны, з до́брай пара́дай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

сагрэ́цца, -грэ́юся, -грэ́ешся, -грэ́ецца; зак.

1. Сагрэць сябе, сваё цела.

С. ў хаце ля печы.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Стаць гарачым, цёплым; нагрэцца.

Вада ў печы сагрэлася.

3. перан. Падабрэць ад добрых, сардэчных слоў, адносін.

Ад добрай парады сагрэлася душа.

|| незак. саграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. саграва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)