customer [ˈkʌstəmə] n. кліе́нт; кліе́нтка; пакупні́к; пакупні́ца; зака́зчык; зака́зчыца;

our cus-tomers на́ша кліенту́ра

♦

a queer customer дзіва́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sónderbar

a дзі́ўны, дзіво́сны

~er Kauz — дзіва́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

трайня́, ‑і, ж.

Падоўжны брус у калёсах, які злучае пярэднюю вось з задняй. Тут быў Базыль, Антось Тацянін, Карусь Дзівак (ён між парканін Схаваў трайню, рагач, дзве восі, Тайком узяўшы ад Антося). Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́йкі, -ая, -ае, займ. неазнач.

1. Невядома які, незнаёмы.

Н. прыезджы цябе чакае.

2. Пры параўнанні якіх-н. якасцей, адзнак.

Ён сапраўды н. дзівак.

3. Тое, што і які-небудзь (разм.).

Нейкая пастанова павінна быць прынята.

4. Які не заслугоўвае ні ўвагі, ні павагі.

Н. блазнюк бярэцца ўсіх павучаць.

5. Не вызначаны дакладна (пра час, тэрмін, колькасць чаго-н.).

Н. час сябры ішлі моўчкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вар’я́т

(польск. wariat, ад лац. variatus = зменены)

1) псіхічна хворы чалавек;

2) перан. той, хто дзейнічае безразважна; дзівак.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

прагрэсі́ўка, ‑і, ДМ ‑сіўцы; Р мн. ‑сівак; ж.

Разм. Прагрэсіўная аплата за выкананне здзельнай работы звыш нормы. [Рабочы:] — Вось чаго я не магу зразумець? У яго пяты разрад, у Косці — другі, а прагрэсіўку дзеляць. Дзівак! Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

oryginał

м.

1. ~u — арыгінал, аўтэнтык;

2. арыгінал, дзівак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wúnderlich

a дзі́ўны, дзіво́сны

ein ~er Kauz — дзіва́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verschróben

a дзі́ўны, дзівакава́ты

ein ~er Kerl — дзіва́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

geezer

[ˈgi:zər]

n., Sl.

дзіва́к -а́ m., старэ́ча -ы m. (перава́жна пра мужчы́ну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)