kess

a разм.

1) шыко́ўны

2) дзёрзкі, наха́бны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

frvelhaft

a

1) злачы́нны; наха́бны, дзёрзкі

2) блюзне́рскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зуба́сты, ‑ая, ‑ае.

1. З вялікімі, вострымі зубамі; з вялікай колькасцю зубоў. Вялікі зубасты шчупак стаяў у вадзе нерухома, як затопленае палена, падпільноўваючы на мелкім месцы верхаводак і сяляў. В. Вольскі.

2. перан. Дзёрзкі, востры на язык. — Славік у мяне зубасты хлапчук, стойкі ў сваіх намерах. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́йныI разм

1. (неспакойны, нястрыманы, дзёрзкі) ngestüm, toll, wild, stürmisch, nbändig;

2. (моцны, нястрыманы) verwgen, stark, hftig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

daring2 [ˈdeərɪŋ] adj.

1. адва́жны, сме́лы;

a daring attack сме́лая ата́ка

2. дзёрзкі (пра план, прапанову і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адча́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Поўны адчаю, адчайнасці; роспачны. — Мама! — даляцеў адчайны дзіцячы крык, перамешаны з плачам. Васілевіч. Паплылі думкі, сумныя, адчайныя, нейкія недарэчныя. Гамолка.

2. Рашучы, адважны, безразважны; небяспечны, рызыкоўны, дзёрзкі. [Пятра] апанавала неразумная адчайная адвага. Шамякін. Адчайная думка застраміла кухару мазгі, і ён паманіў князёвага ката выстаўленымі пальцамі. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vrlaut

a нясці́плы, дзёрзкі, наха́бны

~es Wsen — нясці́плыя паво́дзіны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Husrenstreich

m -(e)s, -e сме́лая вы́хадка, дзёрзкі мане́ўр

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

keck

a сме́лы, дзёрзкі

ein ~es Hütchen — каке́тлівы капялю́шык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

а́ховый прост.

1. (плохой, скверный) дрэ́нны, ке́пскі, благі́;

2. (отчаянный, озорной) адча́йны, адва́жны, рызыко́ўны, дзёрзкі, гарэ́злівы, сваво́льны;

а́ховый па́рень адча́йны (адва́жны) хло́пец.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)