Verbum

днець, дне́е; безас., незак.

Займацца на дзень; світаць.

На дварэ днела.

чацве́р, -вярга́, мн. -вяргі́, -вярго́ў, м.

Чацвёрты (пасля нядзелі) дзень тыдня.

імяні́ны, -нін.

1. Асабістае свята каго-н., якое выпадае на той дзень, калі царква адзначае памяць аднайменнага святога.

І.

Тамары.

2. Дзень нараджэння.

Спраўляць і. (разм.).

|| прым. імяні́нны, -ая, -ае.

І. пірог.

за́гавіны, -він.

У веруючых: апошні дзень перад постам, калі дазваляецца есці скаромнае.

хму́ры, -ая, -ае (разм.).

Тое, што і хмурны.

Х. дзень.

Х. твар.

прагалада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

Адчуць голад, захацець есці.

За дзень прагаладаўся.

набе́гацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак.

Пабегаць уволю, стаміцца, бегаючы.

Н. за дзень.

нашвэ́ндацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Пашвэндацца доўга; набадзяцца.

Н. за дзень.

незада́члівы, -ая, -ае (разм.).

Нешчаслівы, няўдачлівы.

Н. дзень.

|| наз. незада́члівасць, -і, ж.

забе́гацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Стаміцца ад беганіны.

За дзень зусім забегаўся.