Sisyphean

[sɪsɪˈfi:ən]

adj.

1) Сызы́фаў (пра́ца)

2) Figur. дарэ́мны, ма́рны, бескары́сны; цяжкі́ і бяско́нцы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

непроизводи́тельный непрадукцы́йны; (бесполезный) бескары́сны; (напрасный) дарэ́мны; ма́рны;

непроизводи́тельная тра́та сил, вре́мени бескары́сная (ма́рная) тра́та сіл, ча́су.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Дарэмны, бескарысны. Углядаліся [авіямадэлісты] у густыя верхавіны елак і хвой, лавілі па маладых зарасніках.. І хутка ўсім стала ясна, што пошукі [мадэлі].. марныя. Якімовіч.

2. Змарнелы, чэзлы, худасочны. Марны конік упяўся за плугам пад крык аратага. Брыль. Шнур бядак [араў] да поту, — Марны ж колас на саломцы, — Ні красы т[о]й, ні ўмалоту... Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

useless [ˈju:sləs] adj. бескары́сны; дарэ́мны, ма́рны; Іt’s useless to argue. Няма сэнсу спрачацца. I feel useless at maths. Я нічога не разумею ў матэматыцы.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Дарэ́мнасць ’дарэмнасць’ (БРС, Нас.), дарэ́мны, дарэ́мна (Нас.). Укр. даре́мний, даре́мно, даре́мність ’тс’. Запазычанне з польск. daremny, daremność, daremnie. Аб запазычанні сведчыць гук «e» (зыходным тут з’яўляецца тв. склон польск. назоўніка darem, ад dar). Гл. Кюнэ, Poln., 50; Бернекер, 1, 179.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

беспадстаўны, несправядлівы, неабгрунтаваны, негрунтоўны, беспрычынны, бяздоказны, дарэмны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

idle​1 [ˈaɪdl] adj.

1. ляні́вы; бяздзе́йны

2. які́ бяздзейнічае, не працу́е; незаня́ты

3. ма́рны, дарэ́мны;

an idle attempt дарэ́мная спро́ба;

idle curiosity пуста́я ціка́васць;

idle rumours беспадста́ўныя чу́ткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

futile

[ˈfju:təl]

adj.

1) дарэ́мны, ма́рны; няўда́лы; бескары́сны

2) нява́жны, малава́жны

3) пусты́; бязмэ́тны

a futile life — пусто́е, бязмэ́тнае жыцьцё

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ту́нна ‘дарэмна, дарма, марна’ (Нас., Гарэц. 1.), ‘бясплатна’, ‘без пакарання’: гэта табе тунна ня пройдзець; ту́нны ‘марны, дарэмны’, ‘бескарысны (пра працу)’ (Нас.), ст.-бел. туне ‘дарма, марна’ (ГСБМ). Укр. ту́нний, ту́ній ‘танны, даступны’, рус. ту́но ‘дарма, дарэмна, упустую’, ту́нный ‘дармавы’, ‘марны’, рус. і стараж.-рус. туне ‘дарэмна’, польск. усх. tuni, сілез. tůńi, каш. tóni, tóńi ‘танны’, н.-, в.-луж. tuni, славац. tuni, tuný, славен. tônj ‘тс’, zastóņj ‘дарэмна’, ст.-харв. ostunj, stunj, stunje ‘задарма, бясплатна, дарма’, балг. ту́на ў выразе: ту́ня беда ‘вялікая бяда’, ‘беспадстаўнае абвінавачанне’, макед. туне беда ‘тс’, ст.-слав. туне ‘дарэмна, бясплатна’. Прасл. *tuńь ‘дарэмны’ (Борысь, 626) ці *tunь‑jь ‘танны, даступны, дарэмны, бясплатны’ (ЕСУМ, 5, 676) узыходзіць да і.-е. *teu̯n‑. З іншым вакалізмам кораня на польскай моўнай тэрыторыі (другасная назалізацыя) прасл. *tanьjь, *tonьjь > та́нны (гл.). У якасці роднасных падаюцца: лат. taúņa ‘гультай’, taūņât ‘бадзяцца, хадзіць без справы, не брацца за работу’, ст.-в.-ням. dunni, ст.-н.-ням. thunni, ст.-ісл. þunnr ‘тонкі’. Развіццё індаеўрапейскай семантыкі ішло ад ‘тонкі, доўгі, выцягнуты’ > ‘невялікай вартасці’ > ‘танны’ (Шустар-Шэўц, 1558; (гл. таксама: Этимология–1967, 74; Зб. Бернштэйну, 474–480), чаму пярэчаць Фасмер, 4, 121; Сной у Бязлай, 4, 393. Адсутнічае пераканальная этымалогія (ESJSt, 17, 998).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

daremny

1. дарэмны; марны;

~e wysiłki — дарэмныя (марныя) намаганні;

2. уст. бясплатны; дармавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)