доба́вок м., прост. даба́ўка, -кі ж.; прыба́ўка, -кі ж.; дада́так, -тку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подба́вка ж., разг. падба́ўка, -кі ж., даба́ўка, -кі ж., дада́так, -тку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дарэ́чы, прысл.

1. У час, у падыходзячы момант.

Грошы прыйшлі д.

2. у знач. пабочн. сл. Для абазначэння таго, што дадзеная фраза гаворыцца ў дадатак да сказанага, у сувязі са сказаным.

Д., яго здольнасцей мы яшчэ не ведаем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зноў, прысл.

Яшчэ раз; да таго ж.

З. пайшоў дождж.

Вы з. тут строіце падкопы?

◊

Зноў жа і зно́ў-такі (разм.) — да таго ж, у дадатак.

Вакол крам ды зноў к нам (прымаўка; разм.) — вярнуцца ні з чым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

afterthought [ˌɑ:ftəˈθɔ:t] n.

1. запо́зненае меркава́нне; запо́зненая ду́мка

2. не́шта зро́бленае ў дада́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bonus [ˈbəʊnəs] n.

1. прэ́мія; бо́нус

2. дада́так; прые́мнае дапаўне́нне (да чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прыба́віцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -іцца; зак.

1. Паявіцца ў дадатак.

Людзей на вуліцах прыбавілася.

2. Стаць большым.

Дзень прыбавіўся.

П. ў вазе.

|| незак. прыбаўля́цца, -я́ецца.

|| наз. прыбаўле́нне, -я, н.

П. сям’і (пра нараджэнне ў сям’і дзіцяці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

addenda

мн. кніжн. дадатак; прыпіска

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прыкупны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які прыкупілі ў дадатак да чаго‑н.; прыкуплены. Прыкупная зямля.

2. Узяты ў прыкуп. Прыкупныя карты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прытка́ць, ‑тку, ‑тчэш, ‑тчэ; ‑тчом, ‑тчаце, ‑ткуць; заг. прытчы; зак., што і чаго.

Выткаць яшчэ, у дадатак да ўжо вытканага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)