небезынтере́сно безл., в знач. сказ. ціка́ва; даво́лі ціка́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

стоп.

1. выкл. Ужыв. як каманда: стой, спыніся!; як загад у значэнні: хопіць, даволі, годзе!

С.!

Прыехалі.

2. у знач. нязм. наз. Назва сігналу для прыпынку транспарту.

Сігнал с.

Знак с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

kind of

informal

ама́ль, кры́шку; до́сыць, даво́лі

kind of dark — даво́лі цёмна

kind of unfair — крыху́ несправядлі́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

That will do!

До́сыць! Годзе! Даво́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

пара́дкам, прысл. (разм.).

1. У значнай ступені, даволі моцна, многа.

Ён ужо п. пастарэў.

2. Як мае быць, як след.

Ніхто п. не ведаў, куды яны паехалі.

3. Па парадку.

П. абыходзіць усе двары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

доста́точно нареч., безл., в знач. сказ. даво́лі, до́сыць, хо́піць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

zíemlich

1.

a до́сыць, даво́лі

~ groβ [gut, bedeutend] — досыть [даво́лі] вялі́кі, [до́бры, зна́чны]

2.

adv до́сыць, даво́лі, параўна́льна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

здавальня́ючы, -ая, -ае.

1. Даволі добры, які задавальняе пэўныя запатрабаванні.

З. адказ.

Работа выканана здавальняюча (прысл.).

2. у знач. наз. здавальня́юча, нескл., н. Адзнака, якая абазначае самую нізкую станоўчую ацэнку ведаў.

Здаць экзамен на здавальняюча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

niegłupi

недурны; (даволі) разумны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

spory

немалы; даволі вялікі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)