краі́на ж.

1. (государство) страна́;

2. ме́стность; край м., страна́;

го́рная к. — го́рная страна́ (ме́стность);

цёплыя краі́ны — тёплые края́ (стра́ны)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гра́вій, -ю, м.

Абломкавая горная парода ў выглядзе дробных каменьчыкаў, звычайна ўжыв. ў будаўнічых работах; жвір.

|| прым. граві́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нажда́к, -у́, м.

Дробназярністая горная парода, якая ўжываецца для шліфоўкі або чысткі металічных вырабаў.

|| прым. нажда́чны, -ая, -ае.

Наждачная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раку́шнік, -у, м.

Порыстая вапнавая горная парода, якая складаецца з ракавін марскіх жывёл, змацаваных вапняковым ілам.

|| прым. раку́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рны го́рная го́рнае го́рныя
Р. го́рнага го́рнай
го́рнае		 го́рнага го́рных
Д. го́рнаму го́рнай го́рнаму го́рным
В. го́рны (неадуш.)
го́рнага (адуш.)		 го́рную го́рнае го́рныя (неадуш.)
го́рных (адуш.)
Т. го́рным го́рнай
го́рнаю		 го́рным го́рнымі
М. го́рным го́рнай го́рным го́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ла́ва⁵, -ы, мн. -ы, лаў, ж.

Падземная горная вырабатка з доўгімі забоямі, у якой здабываюцца карысныя выкапні.

|| прым. ла́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лёс², -у, мн. (спец.).

Рыхлая горная парода светла-жоўтага колеру, на якой фарміруецца ўрадлівая глеба.

|| прым. лёсавы, -ая, -ае.

Лёсавыя глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

краі́на, -ы, мн. -ы, краі́н, ж.

1. Мясцовасць, тэрыторыя, край (у 2 знач.).

Горная к.

Цёплыя краіны.

2. Дзяржава.

Родная к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штрэк, -а, мн. -і, -аў, м.

Гарызантальная падземная горная выпрацоўка, якая не мае непасрэднага выхаду на паверхню.

|| прым. штрэ́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

града́ ж., в разн. знач. гряда́;

г. агурко́ў — гряда́ огурцо́в;

г. ле́су — гряда́ ле́са;

го́рная г. — го́рная гряда́;

г. хмар — гряда́ облако́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)