бу́бен, ‑бна; Р мн. ‑аў; м.

1. Ударны музычны інструмент у выглядзе абцягнутага скурай шырокага абруча з металічнымі бразготкамі. Заціх гармонік, замоўклі бубны. Лынькоў. [Дачка:] — Чуеш, коні па шляху бягуць, Чуеш, як музыкі ў бубны б’юць? Танк.

2. Тое, што і барабан.

•••

Голы як бубен гл. голы.

Даць бубна каму гл. даць.

Як у бубен біць гл. біць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарадзі́ць, -раджу́, -ро́дзіш, -ро́дзіць; -ро́джаны; зак.

1. каго (што). Даць жыццё каму-н., пусціць на свет.

Н. сына.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., што. Даць пачатак чаму-н., стварыць што-н., быць прычынай з’яўлення чаго-н.

Крыўда нарадзіла злосць.

◊

У чым маці нарадзіла (разм.) — зусім голы.

|| незак. нараджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. нараджэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bald

[bɔld]

adj.

1) лы́сы

bald spot — лы́сіна f.

2) аго́лены; пазба́ўлены расьлі́ннасьці, го́лы (пра мясцо́васьць)

3) відаво́чны, го́лы

the bald truth — го́лая пра́ўда

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nude

[nu:d]

1.

adj.

го́лы, разьдзе́ты

2.

n.

го́лая фігу́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bleak [bli:k] adj.

1. змро́чны, хму́рны; безнадзе́йны;

a bleak smile су́мная ўсме́шка;

bleak prospects безнадзе́йныя перспекты́вы

2. хало́дны, сцюдзёны;

a bleak winter’s day сцюдзёны зі́мні дзень

3. го́лы; пусты́ (без раслін); адкры́ты для ве́тру;

a bleak hillside го́лы схіл гары́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

splítternackt

1.

a зусі́м го́лы

2.

adv дагала́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нуды́зм

(фр. nudisme, ад лац. nudus = голы)

прапаганда культу аголенага цела.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ню

(фр. nu = голы)

адлюстраванне аголенага чалавечага цела ў выяўленчым мастацтве.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

◎ Лахты́тыр ’абадранец’ (Бяльк.). Да лахта 2. Утворана, як і галытыр ’голы, бедны’ (Бяльк.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

паўго́лы, ‑ая, ‑ае.

Амаль голы. На тым баку, паміж лазы й трысця, З густых кустоў вылазячы паволі, Ішоў дзікун, абдзёрты і паўголы, Трымаючы з апучкі белы сцяг. З. Астапенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)