траншэ́я, -і, мн. -і, -шэ́й, ж.

1. Роў, канава, прызначаныя для захоўвання, укладкі чаго-н.

Т. для закладкі водаправодных труб.

Сіласная т.

2. Вузкі глыбокі роў з брустверам, які злучае ў адну лінію ўсе агнявыя пункты абароны.

|| прым. траншэ́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

gash

[gæʃ]

1.

n.

а) даўгі́ глыбо́кі парэ́з, разрэ́з

б) даўга́я глыбо́кая ра́на

2.

v.t.

рабі́ць даўгі́, глыбо́кі парэ́з або́ ра́ну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

глыбо́зны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вельмі глыбокі. Страшны замак, цяжкі, грозны. Пара вежаў, як адна, А навокал роў глыбозны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даміну́ючы, ‑ая, ‑ае.

Які дамінуе; асноўны, пануючы. Дамінуючым матывам многіх апавяданняў зрабіўся глыбокі роздум аб лёсе роднага краю. Пшыркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паглы́блены

1. (больш глыбокі) vertíeft;

2. перан (грунтоўны) gründlich; éingehend, áusführlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дэкальтэ́

(фр. décolleté)

глыбокі выраз у верхняй частцы жаночага адзення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

рыхлава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху, злёгку рыхлы. Ціхі лютаўскі дзень. Невялікі марозік. Глыбокі рыхлаваты снег, пакрыты пасля адліг лёдавай скарынкай. Самусенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уды́х, ‑у, м.

Кожны асобны ўпуск паветра ў лёгкія пры дыханні, які чаргуецца з выдыхам; проціл. выдых. Зрабіць глыбокі ўдых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

heartfelt

[ˈhɑ:rtfelt]

adj.

глыбо́кі (пра пачуцьцё), шчы́ры; сардэ́чны (спачува́ньне)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ínnig

a сардэ́чны, шчы́ры, глыбо́кі, пранікнёны (пра пачуцці)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)