метад даследавання гартані пры дапамозе ларынгаскопа і іншых інструментаў (параўн.аўтаскапія).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ларынгаско́п
(ад ларынга- + -скоп)
прыбор у выглядзе плоскага люстра на доўгім стрыжні для даследавання гартані.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ларынгастэно́з
(ад ларынга + стэноз)
звужэнне гартані або поўнае закрыццё яе прасвету, прыроджанае або выкліканае некаторымі захворваннямі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ларынга-
(гр. larynks, -ngos = гартань)
першая састаўная частка складаных слоў, што выражае паняцце «які адносіцца да гартані».
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Кады́к ’выгнутая храстковая частка гартані ў мужчын’ (БРС, ТСБМ). Паводле даных КЭС, слова ведаюць у розных раёнах Мінскай, Гродзенскай, Брэсцкай, Віцебскай абласцей, але статус яго ў гаворках няясны. Вядомае рус. мове, дзе лічыцца запазычаннем з тат.kadyk ’моцны, цвёрды, які выступае’, гэта этымалогія часоў Бернекера і Праабражэнскага з’яўляецца прымальнай з-за адсутнасці больш абгрунтаванай. Бел., як можна меркаваць па розных значэннях слова кадык у рус. гаворках ’рот, горла, чэрава і інш.’, з’яўляецца запазычаннем.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
гарта́нны
1.анат. (які мае дачыненне да гартані) Kéhl(kopf)-;
гарта́нныя мы́шцы Kéhlkopfmuskeln pl;
2.фан. Kehl-; gutturál;
гарта́нны гук Kéhllaut m -(e)s, -e, Gutturállaut m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дыфтэры́я
(фр. diphtérie, ад гр. diphtherion = скурка, плеўка)
заразная хвароба, пераважна дзіцячая, з паражэннем зева, слізістых абалонак носа, гартані.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АДНАГАЛО́СЫЯ
(Clamatores, Tyranni),
падатр. птушак атр. вераб’інападобных. Пашыраны пераважна ў тропіках Амерыкі. 14 сям.: дрэвалазы (Dendrocolaptidae), печніковыя (Furnariidae), пітавыя (Pittidae) і інш. Каля 1100 відаў.
Даўж. цела да 30 см, маса да 120 г. Будова гартані прымітыўная (крычаць, але не пяюць). Пер’е яркае, стракатае. Гняздуюцца на дрэвах і на зямлі. Нясуць 1—6 яец. Кормяцца насякомымі і раслінамі. Маюць невялікае прамысл. значэнне.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
трахеатамі́я
(ад трахея + -тамія)
хірургічнае аперыраванне трахеі з увядзеннем у яе спецыяльнай трубкі; прымяняецца пры звужэнні гартані для ўстанаўлення дыхання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ЛАПО́ТКА Ігнат Анатолевіч
(27.6. 1899—18.3.1968),
бел. вучоны ў галіне отарыналарынгалогіі. Праф. (1940). Скончыў мед.ф-тБДУ (1926). З 1930 у Мінскім мед. ін-це (з 1932 заг. кафедры). З 1937 дырэктар Ленінградскага НДІ вуха, горла, носа і маўлення. Навук. працы па біял. уплыве прамянёвай энергіі на арганізм, рэнтгенадыягностыцы рака і склеромы гартані, танзіліце.
Тв.:
Острый и хронический тонзиллит. Их осложнения и связь с другими заболеваниями. Л., 1963 (разам з В.Ю.Лакоткінай).