Гару́дзія ’гармата’ (Сл. паўн.-зах.). Запазычанне з рус. ору́дие ’тс’ (да рус. слова гл. Фасмер, 3, 154).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gun [gʌn] n.

1. вінто́ўка, стрэ́льба, ружжо́

2. гарма́та

3. пістале́т

4. tech. распыля́льнік

gun down [ˌgʌnˈdaʊn] phr. v. застрэ́ліць (каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Schnéllfeuergeschütz

n -es, -e хуткапа́льная гарма́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Férngeschütz

n -es, -e дальнабо́йная гарма́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Flíegerábwehrkanone

f -, -n зені́тная гарма́та, зені́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мітралье́за

(фр. mitrailleuse)

старадаўняя мнагаствольная гармата, якая страляла карцеччу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дальнабо́йны вайск. wéittragend, wéitreichend;

дальнабо́йная гарма́та wéittragendes Geschütz, Férngeschütz n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

самахо́дны тех. самохо́дный;

с. камба́йн — самохо́дный комба́йн;

~ная гарма́та — самохо́дное ору́дие;

○ ~нае шасі́ — самохо́дное шасси́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фалькане́т

(іт. falconetto)

старадаўняя дробнакаліберная гармата, што страляла свінцовымі снарадамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

базу́ка

(англ. bazooka)

лёгкая супрацьтанкавая безадкатная гармата, якую абслугоўвае адзін чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)