gun [gʌn] n.

1. вінто́ўка, стрэ́льба, ружжо́

2. гарма́та

3. пістале́т

4. tech. распыля́льнік

gun down [ˌgʌnˈdaʊn] phr. v. застрэ́ліць (каго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Frngeschütz

n -es, -e дальнабо́йная гарма́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Flegerbwehrkanone

f -, -n зені́тная гарма́та, зені́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schnllfeuergeschütz

n -es, -e хуткапа́льная гарма́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дальнабо́йны вайск wittragend, witreichend;

дальнабо́йная гарма́та wittragendes Geschütz, Frngeschütz n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

самахо́дны тех. самохо́дный;

с. камба́йн — самохо́дный комба́йн;

~ная гарма́та — самохо́дное ору́дие;

~нае шасі́ — самохо́дное шасси́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мітралье́за

(фр. mitrailleuse)

старадаўняя мнагаствольная гармата, якая страляла карцеччу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

га́ўбіца, ‑ы, ж.

Гармата са ствалом сярэдняй паміж пушкай і марцірай даўжыні; страляе навесным агнём. А час ляціць, як шумны снарад, пушчаны на артылерыйскім палігоне з шыракаротай гаўбіцы. Паслядовіч.

[Ням. Haubitze.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зені́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Зенітная гармата. Аўтаматычная зенітка. □ У той час, калі самалёты рабілі сваю брудную справу, па іх пачалі страляць зеніткі. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассвіта́нне, ‑я, н.

Пара, калі пачынае рассвітаць; світанне. Якраз на самым рассвітанні Міхал вярнуўся з пахавання. Колас. Толькі гадзін за дзве да рассвітання з боку гарадка бухнула гармата. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)