puffed up

adj. напы́шлівы, ганары́сты, празьме́рна ва́жны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бо́нза

(яп. bond-zu = добры настаўнік)

1) будыйскі святар і манах у краінах Азіі;

2) перан. надзьмуты, ганарысты чыноўнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

надзіма́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які надзімаецца паветрам або газам. Надзіманая лодка.

2. перан. Разм. Поўны пыхі, важнасці; ганарысты. Твар інспектара пыхаў такой грэблівасцю, такой надзіманай непавагай, што Кох аж разгубіўся. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

éhrsüchtig

a пра́гны да сла́вы; ганары́сты, фанабэ́рысты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

haughty

[ˈhɔti]

adj.

пагардлі́вы, ганары́сты, фанабэ́рысты, напы́шлівы (вы́гляд, усьме́шка); пыхлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

arrogant

[ˈærəgənt]

adj.

1) празьме́рна ганары́сты, фанабэ́рысты; пыхлі́вы, наха́бны

2) саманадзе́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hardy

1. непакорны, непаслухмяны;

2. фанабэрысты, ганарысты, напышлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

непадсту́пны, ‑ая, ‑ае.

Такі, да якога нельга звярнуцца з просьбай, пытаннем; ганарысты, фанабэрысты. Звонку гэта быў чалавек грозны і непадступны. Лупсякоў. // Які ўласцівы такому чалавеку. У важкім, як бы непадступным Васілёвым позірку спадылба.. Шабета ўлавіў штосьці нядобрае, звераватае. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

títelsüchtig

a пра́гны да ты́тулаў [зва́нняў]; славалюбі́вы, ганары́сты, пыхлі́вы, фанабэ́рысты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sublime​2 [səˈblaɪm] adj.

1. lit. узвы́шаны, высакаро́дны, узнёслы, ве́лічны

2. fml ганары́сты;

sublime beauty ве́лічная прыгажо́сць;

sublime indifference хало́дная абыя́кавасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)