ада́маў, ‑ва.

У выразах: адамава галава гл. галава; адамаў агонь гл. агонь; адамаў яблык гл. яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубо́вы, -ая, -ае.

1. гл. дуб.

2. перан. Цвёрды, не прыдатны да яды (разм.).

Дубовыя яблыкі.

3. перан. Грубы, нязграбны, тупы (разм.).

Д. стыль.

Дубовая галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шэйх, -а, мн. -і, -аў, м.

1. У арабскіх краінах: галава роду, старэйшына абшчыны.

2. У мусульман: асоба, якая належыць да вышэйшага духавенства, вучоны-багаслоў, прававед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разва́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разваліцца.

2. Зал. да развальваць.

•••

Галава развальваецца гл. галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экза́рх, -а, мн. -і, -аў, м.

У праваслаўнай царкве: галава асобнай царкоўнай вобласці ці самастойнай царквы, а таксама асоба, якая носіць гэты тытул.

Патрыяршы Э. усяе Беларусі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затлумі́цца, -умлю́ся, -у́мішся, -у́міцца; зак. (разм.).

Страціць здольнасць ясна мысліць, разважаць.

Галава затлумілася.

|| незак. затлу́млівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. затлумле́нне, -я, н. і затлу́м, -у, м. З. галавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саза́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прамысловая рыба сямейства карпавых з буйной луской.

|| прым. сазано́вы, -ая, -ае і (прыгатаваны з сазана) саза́навы, -ая, -ае.

Сазановая галава.

Сазанавая юшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

башка́ прост. галава́, -вы́ ж.; мазгаўня́, -ні́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́гом нареч. голова́ идёт кру́гом разг. галава́ кру́ціцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

light-headed [ˌlaɪtˈhedɪd] adj. : She felt lightheaded. У яе закружылася галава.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)