mechanical [məˈkænɪkl] adj.

1. механі́чны (таксама перан.);

a mechanical reaction механі́чная рэа́кцыя

2. фізі́чны;

the mechanical properties of gases фізі́чныя я́касці га́заў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фільтр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыбор або рэчыва для ачысткі вадкасцей, газаў.

2. Прыбор, які затрымлівае праходжанне некаторых прамянёў, гукаў, электрамагнітных хваль (спец.).

Акустычны ф.

|| прым. фі́льтравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ксено́н, ‑у, м.

Хімічны элемент, адзін з інертных газаў, які прымяняецца ў электратэхніцы.

[Ад грэч. xenos — чужы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыстэ́рна, -ы, мн. -ы, -ран і -аў, ж.

Вялікі рэзервуар, а таксама вагон або аўтамабіль з такім рэзервуарам для захоўвання або перавозкі вадкасцей, газаў і інш.

Нафтавая ц.

|| прым. цыстэ́рнавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

emanation

[,eməˈneɪʃən]

n.

эмана́цыя

а) выпраме́ньваньне (пра сьвятло́, цяпло́)

б) Chem. выдзяле́ньне га́заў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аэрамеха́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Раздзел механікі, які вывучае раўнавагу і рух газаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газаачы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Выдзяленне прымесей (цвёрдых, вадкіх, газападобных) з прамысловых газаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтахі́мія, ‑і, ж.

Спец. Галіна прамысловасці, якая займаецца хімічнай перапрацоўкай нафты і прыродных газаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скру́бер, ‑а, м.

1. Прыстасаванне для ачысткі газаў.

2. Барабанная машына для прамывання карысных выкапняў.

[Англ. scrubber.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́куум, ‑у, м.

Спец. Разрэджаны стан газаў або паветра ў закрытым прыборы або пасудзіне; беспаветраная прастора.

[Лац. vacuum — пустата.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)