гіперсо́нік

(ад гіпер- + лац. sonus = гук)

звышгукавы самалёт, скорасць якога складае некалькі тысяч кіламетраў у гадзіну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

паганя́ць², -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.

1. каго-што. На працягу якога-н. часу прымусіць бегчы, лятаць (разм.).

П. галубоў.

Пойдзем, паганяем мяч.

2. што. Акучваць некаторы час (разм.).

За гадзіну паганяў бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Гатаваць некаторы час. Пагатаваць страву гадзіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапла́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Плаваць некаторы час. Праплаваць гадзіну ў рэчцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хали́ф ист. халі́ф, -фа м.;

◊

хали́ф на час ирон. халі́ф на гадзі́ну;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перане́сціся, -нясу́ся, -нясе́шся, -нясе́цца; -нясёмся, -несяце́ся, -нясу́цца; -нёсся, -не́слася; -нясі́ся; зак.

Хутка перамясціцца.

За гадзіну перанёсся на самалёце з Мінска ў Санкт-Пецярбург.

П. ў думках у мінулае (перан.).

|| незак. перано́сіцца, -но́шуся, -но́сішся, -но́сіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

1. Доўга пранасіць абутак, адзенне.

Адцягаў кажух гадоў пяць.

2. Адцягнуць у некалькі заходаў.

Адцягалі за гадзіну сухое вецце.

|| незак. адця́гваць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарго́вы, -ая, -ае.

1. Наступны за папярэднім.

Чарговае заданне.

Ч. аўтобус будзе праз гадзіну.

2. Які адбываецца рэгулярна, у пэўнай паслядоўнасці.

Чарговая сесія.

3. Які паўтараецца рэгулярна час ад часу.

Чарговая сустрэча.

|| наз. чарго́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падыктава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Разм. Дыктаваць некаторы час. Падыктаваць з гадзіну машыністцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кали́ф ист. калі́ф, -фа м.; см. хали́ф;

◊

кали́ф на час калі́ф на гадзі́ну;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)