чатырохсотго́ддзе, ‑я,
1. Прамежак часу, тэрмін у чатырыста год.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чатырохсотго́ддзе, ‑я,
1. Прамежак часу, тэрмін у чатырыста год.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
двухсотго́ддзе, ‑я,
1. Прамежак часу ў дзвесце гадоў.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пятнаццаціго́ддзе, ‑я,
1. Прамежак часу, тэрмін у пятнаццаць гадоў.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пяціго́ддзе, ‑я,
1. Прамежак часу, тэрмін у пяць гадоў.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пяцідзесяціго́ддзе, ‑я,
1. Прамежак часу, тэрмін у пяцьдзесят гадоў.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Gedénktag
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
стаго́ддзе, -я,
1. Прамежак часу ў 100 гадоў.
2. чаго.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сямідзесяціпяціго́ддзе, ‑я,
1. Прамежак часу, тэрмін у семдзесят пяць гадоў.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шасцідзесяціго́ддзе, ‑я,
1. Прамежак часу, тэрмін у шэсцьдзесят гадоў.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ро́чніца ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)