вы́хадзіцца, ‑дзіцца; зак.

Спец. Набыць пэўныя якасці пасля браджэння (пра піва, віно і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыццацігра́дусны, ‑ая, ‑ае.

Тэмпературай, мацункам і пад. у трыццаць градусаў. Трыццаціградусны мароз. Трыццаціградуснае віно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шумлі́вы​II schäumend (віно); Schaum-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

fortify [ˈfɔ:tɪfaɪ] v. умацо́ўваць; рабі́ць больш мо́цным;

fortified wine мацава́нае віно́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ры́слінг, ‑у, м.

1. Сорт белага вінаграду.

2. Белае сухое віно, атрыманае з гэтага вінаграду.

[Ням. Riesling.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыхі́р, ‑у, м.

Каўказскае чырвонае віно хатняга вырабу, якое яшчэ не перабрадзіла. Выпіць шклянку чыхіру.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вінадар (паэт.) ’той, хто дорыць віно’ (КТС, Р. Барадулін). Новаўтворанае складанае слова. Да віно і дарыць (гл.). Параўн. ст.-рус. винодати ’дарэнне віна’ (XII ст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Муст ’свежы сок з вінаграду ці іншых фруктаў’, ’маладое салодкае віно’ (ТСБМ). Праз рус. мову з н.-ням. most, must, якія з лац. mustum ’маладое віно’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Burgundy

[ˈbɜ:rgəndi]

adj.

чырво́нае бургу́ндзкае віно́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

кабернэ́, нескл., н.

1. Сорт вінаграду з цёмна-сінімі ягадамі.

2. Чырвонае віно з такога вінаграду.

[Фр. cabernet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)