звя́лы, ‑ая, ‑ае.

Які звяў; вялы, завялы. Высокія травы, звялыя і паніклыя ўдзень ад гарачыні, цяпер узнімаліся ў вільготным дыханні.. зямлі. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

welk

a вя́лы; дру́злы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нежывы́, -а́я, -о́е.

1. Пазбаўлены адзнак жыцця, мёртвы.

2. Які не адносіцца да жывёльнага ці расліннага свету; неарганічны.

Нежывая прырода.

3. перан. Вялы, пазбаўлены жыццёвых сіл, энергіі.

Н. погляд.

4. перан. Цьмяны, бледны (пра святло, колер і пад.).

Нежывое святло.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

torpid

[ˈtɔrpəd]

adj.

аняме́лы, вя́лы, апаты́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абнямо́жаны, ‑ая, ‑ае.

Які страціў сілы, моц, энергію; знясілены. Францкевіч, абняможаны і вялы, стаў, як цявіна. Здаецца, вецер яго цяпер паваліў бы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санлі́вы schläfrig (вялы, сумны); verschláfen (заспаны); мед. somnolént

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апаты́чны apáthisch; téilnahmslos (безудзельны); gléichgültig (абыякавы); träge (вялы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шыракаро́ты, ‑ая, ‑ае.

Які мае шырокі рот. Пакуль той, вялы, сабраўся з адказам, у гутарку іх умяшаўся другі, .. шыракароты, у чырвоным чэшскім галіфэ. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

shiftless

[ˈʃɪftləs]

adj.

вя́лы, ляні́вы; бездапамо́жны, няспра́ўны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

torpid [ˈtɔ:pɪd] adj. fml бяздзе́йны, вя́лы, апаты́чны;

His memory was torpid. Яго падвяла памяць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)