salient1 [ˈseɪliənt] n. ву́гал, вы́ступ;

push a salient убіва́ць клін у абаро́ну праці́ўніка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гарбі́на, -ы, мн. -ы, -бі́н, ж.

Акруглы выступ на чым-н., выпукласць.

|| памянш. гарбі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Нос з гарбінкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баро́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. гл. барада.

2. Выступ у якой-н. прыладзе (ключы, касе́, хамуце і пад.).

Б. ключа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шпо́ра, -ы, мн. -ы, шпор, ж.

1. Сагнутая па форме абцаса металічная дужка з кольцам на канцы, якая прымацоўваецца да бота наезніка і служыць для пануквання каня.

Даць шпоры каню (націснуць шпорамі).

2. Рагавы завостраны выступ на нагах самцоў некаторых птушак.

Шпоры ў пеўня.

3. Выступ на вобадзе кола ці на звёнах гусеніц трактара, танка і пад. (спец.).

|| прым. шпо́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піля́стра, -ы, мн. -ы, -аў, ж. і піля́стр, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прамавугольны выступ на сцяне ў выглядзе ўробленай у яе калоны.

|| прым. піля́стравы,-ая,-ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ryzalit, ~u

м. архіт. выступ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

карні́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да карніза. Карнізныя пліты. Карнізны выступ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заву́сеніца, ‑ы, ж.

Спец. Востры выступ, шурпатасць на паверхні. Дэталь з завусеніцамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

плі́нтус, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Вузкая планка, якая закрывае шчыліну паміж падлогай і сцяной.

2. Вонкавы выступ у ніжняй частцы якога-н. збудавання.

|| прым. плі́нтусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кансо́ль, -і, мн. -і, -ей, ж. (спец.).

Выступ у сцяне для падтрымкі некаторых частак будынка (карніза, балкона і інш.) або для ўстаноўкі на ім скульптур.

|| прым. кансо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)