ве́жа, -ы, мн. -ы, веж і -аў, ж.

1. Высокае і вузкае архітэктурнае збудаванне.

2. Ахоўная браніраваная вышка для гармат і кулямётаў на суднах, танках і пад.

|| прым. ве́жавы, -ая, -ае.

В. кран.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наве́дванне ср.

1. (действие) посеще́ние;

2. посеща́емость ж.;

высо́кае н. заня́ткаў — высо́кая посеща́емость заня́тий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВЫСО́КА-ЛІТО́ЎСК,

назва г. Высокае да 1939.

т. 4, с. 322

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

вух, выкл.

1. Выражае пачуццё здзіўлення, захаплення і пад. перад сілай, незвычайнасцю чаго-н.

Вух, якое высокае дрэва!

Вух, як садзяць гарматы!

2. Ужыв. як гукапераймальнае для перадачы моцнага і глухога гуку ад удару, выстралу і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́сень, -я і -ю, мн. -і, -яў, м.

1. -я. Высокае дрэва сямейства маслінавых з перыстым лісцем і цвёрдай драўнінай, якая выкарыстоўваецца пры вырабе мэблі.

Спілаваць я.

2. -ю. Драўніна гэтага дрэва.

|| прым. ясянёвы, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́жа, ‑ы, ж.

1. Высокае і вузкае архітэктурнае збудаванне. Крамлёўскія вежы. Вежы замкаў.

2. Ахоўная браніраваная вышка для гармат і кулямётаў на танках і суднах. Гарматныя вежы [у ганках] былі прабіты снарадамі, ад доўгіх ствалоў гармат засталіся абломкі. Пятніцкі.

•••

Воданапорная вежа — высокае збудаванне, у верхняй частцы якога знаходзіцца рэзервуар з вадою, адкуль яна пад ціскам падаеца ў водаправод.

Сянажная вежа — высокае збудаванне для захоўвання сенажу.

Вавілонская вежа — пра высокую будыніну ў жартаўлівым параўнанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзі́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, дзід, ж.

1. Старадаўняя колючая зброя ў выглядзе доўгага дрэўка з вострым металічным наканечнікам; піка.

2. перан. Пра што-н. высокае, вастраверхае.

Далёка за полем узвышалася ў неба чорная дзіда касцёла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Высока-Літоўск (г.), гл. Высокае (г.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Пётро ’частка ракі, якая не замярзае’ (малар., ЛА, 2). З польск. piętro ’вышкі’ > ’узвышэнне’ > ’высокае месца’ (параўн. пён‑ тар) > ’высокае месца на рацэ, якое не замярзае’ — пярэсуха (гл. ЛА, 2).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

eminence [ˈemɪnəns] n.

1. высо́кае стано́вішча; вядо́масць (у навуцы, мастацтве і да т.п.)

2. Your (His) Eminence Ва́ша (Яго́) праасвяшчэ́нства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)