інтэлектуа́льны

(лац. intellectualis = разумовы)

разумовы, духоўны; з высока развітым інтэлектам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вы́шай, вышэй прысл (выш. ст ад высока) höher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ба́чны, ‑ая, ‑ае.

Даступны зроку. Высока-высока над.. [Максімкам], ледзь бачныя, кружыліся буслы. Гамолка. Над комінам хаты паказаўся пакуль што не бачны нікому лёгкі дымок. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

high​3 [haɪ] adv. высо́ка

♦

high and low усю́ды;

run high узбуджа́цца (пра пачуцці)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hen

звычайна ў спалучэннях: hen daleko — а) недзе (дзесьці) далёка-далёка;

кудысьці далёка-далёка;

hen wysoko — а) недзе ў вышыні (высока-высока);

кудысьці ў вышыню (высока-высока);

hen w dal — некуды ўдалячынь;

hen z dala — аднекуль здалёк;

hen za morzem — аж там за морам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

überbewerten

vt пераацэ́ньваць, зана́дта высо́ка ацэ́ньваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

überwérten

vt пераацэ́ньваць, ацэ́ньваць зана́дта высо́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hóchheben

* аддз. vt высо́ка падыма́ць, задзіра́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

высакаго́р’е, ‑я, н.

Мясцовасць, што знаходзіцца высока ў гарах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

valued

[ˈvælju:d]

adj.

1) ацэ́нены

2) высо́ка цэ́нены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)