überwérten

vt пераацэ́ньваць, ацэ́ньваць зана́дта высо́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

hóchheben

* аддз. vt высо́ка падыма́ць, задзіра́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

інтэлектуа́льны

(лац. intellectualis = разумовы)

разумовы, духоўны; з высока развітым інтэлектам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

высакаго́р’е, ‑я, н.

Мясцовасць, што знаходзіцца высока ў гарах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

valued

[ˈvælju:d]

adj.

1) ацэ́нены

2) высо́ка цэ́нены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

пераацані́ць, -цаню́, -цэ́ніш, -цэ́ніць; -цэ́нены; зак., каго-што.

1. Ацаніць нанава.

П. тавары.

2. Ацаніць занадта высока.

П. свае здольнасці.

|| незак. пераацэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. пераацэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

П. каштоўнасцей (таксама перан.: карэнны перагляд сваіх поглядаў, думак, ацэнак).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

выго́ністы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які ўзняўся высока ўверх; стромкі. Выгоністая сасна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

highly

[ˈhaɪli]

adv.

1) ве́льмі, надзвыча́йна

highly amusing — ве́льмі займа́льна

2) у высо́кай ступе́ні

highly artistic — высо́камаста́цка

3) высо́ка

highly paid — высо́ка апло́чваны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

пругло́, ‑а, н.

Абл. Калодзежны журавель. На двары высока падымаецца калодзежнае пругло. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высакава́та,

1. Прысл. да высакаваты.

2. у знач. вык. Даволі высока. Сонца было ўжо высакавата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)