teacher [ˈti:tʃə] n. наста́ўнік; наста́ўніца; выкла́дчык; выкла́дчыца;

a teacher edition метады́чны дапамо́жнік;

teacher education падрыхто́ўка наста́ўнікаў;

a student teacher наста́ўнік-практыка́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

зады́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

Цяжкае частае дыханне (пры вялікай фізічнай нагрузцы або хваробе); дыхавіца. — Скажыце, дзе тут трактарны завод? — ледзь вымаўляючы ад задышкі словы, звярнуўся Васіль да [шафёра]. Кулакоўскі. Увайшоў дацэнт Садовіч — грузны, з задышкай, выкладчык супрамату. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

scholarship [ˈskɒləʃɪp] n.

1. стыпе́ндыя;

win a scholarship атрыма́ць стыпе́ндыю

2. адукава́насць, вучо́насць, навуко́васць;

a teacher of great scholarship шыро́ка адукава́ны выкла́дчык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Schwímmmeister

[Schwimm-Meister]

m -s, -

1) чэмпіён па пла́ванні

2) выкла́дчык пла́вання

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

няме́цкі deutsch;

няме́цкая мо́ва die déutsche Spráche, das Déutsche (sub);

выкла́дчык няме́цкай мо́вы Déutschlehrer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

instructor [ɪnˈstrʌktə] n.

1. інстру́ктар (па плаванні, лыжах і да т.п.) a ski instructor інстру́ктар па лы́жах

2. AmE выкла́дчык (у каледжы, універсітэце)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пазашта́тны nébenamtlich, áußerhalb des Stéllenplans;

пазашта́тны супрацо́ўнік nicht fest ángestellter Mítarbeiter;

пазашта́тны выкла́дчык Léhrbeauftragte (sub) m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lektor

м.

1. выкладчык замежнай мовы (у ВНУ); лектар;

2. дэкламатар; дыктар

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

grek

м.

1. элініст;

2. школьн. выкладчык (старажытна)грэчаскай мовы;

3. уніят

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ГЕ́ЛЬВІХ Пётр Аўгуставіч

(19.12.1873, г. Віцебск — 7.5.1958),

генерал-маёр артылерыі (1940), вучоны ў галіне балістыкі і тэорыі стральбы. Д-р тэхн. н. (1938), праф. (1935), лаўрэат Дзярж. прэміі СССР 1941. У арміі з 1892. Скончыў Міхайлаўскую артыл. акадэмію (1903). Да 1917 выкладчык у гэтай акадэміі. З 1918 палкоўнік Гельвіх у Чырв. Арміі. Да 1943 выкладчык у Ваен. акадэміі імя Дзяржынскага. Да 1953 у Гал. артыл. упраўленні Сав. Арміі.

т. 5, с. 143

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)