нармірава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад нарміраваць.

2. у знач. прым. Вызначаны нормай, які адпавядае нормам. Нарміраваны працоўны дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адме́тнасць, ‑і, ж.

Якасць адметнага; характэрнасць. У гэтым лісце [Багдановіча], асабліва ў яго канцоўцы, сапраўды добра вызначаны асноўныя вартасці паэтычнай адметнасці Купалы. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

предвосхищённый прадугада́ны; апярэ́джаны; вы́значаны напе́рад; зро́блены ране́й (за каго-небудзь); см. предвосхити́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предначе́ртанный высок.

1. прадвы́значаны; вы́значаны (напе́рад); прадпі́саны; ука́заны;

2. наканава́ны; см. предначерта́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предрешённый

1. прадрашо́ны, вы́рашаны (напе́рад);

2. прадвы́значаны; вы́значаны (напе́рад); абумо́ўлены; см. предреши́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наче́ртанный уст.

1. накрэ́слены; (написанный) напі́саны;

2. перен. накрэ́слены, напі́саны; вы́значаны, прадка́заны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

своечасо́ва прысл., своечасо́вы rchtzeitig, zitgerecht, zur rchten Zeit; termngemäß, termngerecht (у вызначаны тэрмін)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rchtzeitig

1. a своечасо́вы

2. adv своечасо́ва, у вы́значаны тэ́рмін

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэната́т

(лац. denotatus = вызначаны)

аб’ект; тое, што можна абазначыць пэўнай назвай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зада́дзены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад задаць (у 1–3 знач.).

2. у знач. прым. Загадзя вызначаны, зараней устаноўлены. Самалёт лёг на зададзены курс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)