самадзяржа́ўе, -я, н. (гіст.).

Манархічная форма праўлення ў Расіі, пры якой манарху належала вярхоўнае права ў заканадаўстве, кіраванні і вышэйшым судзе.

Вызваленне народаў ад самадзяржаўя.

|| прым. самадзяржа́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

увольне́ние звальне́нне, -ння ср.; (освобождение) вызвале́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wyzwolenie

н. вызваленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uwolnienie

н. вызваленне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

release​1 [rɪˈli:s] n.

1. выслабане́нне; вызвале́нне (ад зняволення);

release on bail вызвале́нне пад закла́д

2. збаве́нне, вызвале́нне, выратава́нне; палёгка;

a wonderful feeling of release цудо́ўнае пачуццё палёгкі

3. вы́пуск фі́льма (на экран)

4. : press release прэс-рэлі́з; паведамле́нне для прэ́сы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

імажыні́зм, -у, м.

Літаратурная плынь у рускай паэзіі пачатку 20 ст., прадстаўнікі якой апіраліся на паэтыку ранняга футурызму і сцвярджалі самакаштоўнасць слова-вобраза, маніфеставалі вызваленне формы ад зместу, ідэі.

|| прым. імажыні́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

освобожде́ние

1. вызвале́нне, -ння ср.;

2. вызвале́нне, -ння ср.;

3. апаражне́нне, -ння ср.;

4. ачышчэ́нне, -ння ср.;

5. апро́стванне, -ння ср.; см. освобожда́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rescue​1 [ˈreskju:] n. выратава́нне, вызвале́нне, збаве́нне, пазбаўле́нне;

a rescue boat выратава́льная ло́дка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адпачы́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.

1. Перапынак у рабоце, у якім-н. занятку для аднаўлення сіл.

Працавалі без адпачынку.

2. Часовае вызваленне ад службы, работы для аднаўлення сіл, для лячэння і пад.; водпуск.

Права на а.

Чарговы а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звалі́цца¹, -алю́ся, -а́лішся, -а́ліцца; зак.

1. гл. валіцца.

2. Захварэўшы, злегчы ў ложак (разм.).

Доўгі час дрэнна адчуваў сябе і, нарэшце, зваліўся.

◊

Гара з плячэй звалілася (разм.) — пра вызваленне ад вялікіх клопатаў, цяжкіх перажыванняў.

|| незак. зва́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)