«Ураджай»,

дзяржаўнае кніжнае выдавецтва.

т. 16, с. 245

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Выдава́ць ’выпускаць у свет (кнігу або інш.)’, рус. ’издавать’, выда́нне, выдаве́ц, выдаве́цтва (Яруш., БРС, Гарэц., Байк. і Некр.), укр. видава́ти ’выдаваць (кнігі)’, видання, видавець//видавник, видавництво ’выдавецтва, выданне’, польск. wydawać ’тс’, wydanie, wydawca, wydawnictwo. Польскія словы, паводле Брукнера, 84, развілі спецыяльнае значэнне пад уплывам ням. мовы; такі ўплыў праз пасрэдніцтва польскай мовы ці непасрэдна можна дапусціць і для бел. і ўкр. слоў. Паводле Крукоўскага, Уплыў, 149, калька з рус. издавать.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

«Заранка»,

беларускае выдавецтва ў эміграцыі.

т. 6, с. 537

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Гостехизда́т (Госуда́рственное техни́ческое изда́тельство) уст. Дзяржтэхвы́д, -да м. (Дзяржа́ўнае тэхні́чнае выдаве́цтва).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдаве́цкі Verlágs-, verlégerisch; verlágseigen (маёмасць выдавецтва);

выдаве́цкая спра́ва Verlágswesen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Stáatsverlag

m -(e)s, -e дзяржа́ўнае выдаве́цтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Editión

f -, -en

1) выда́нне

2) выдаве́цтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Политиздат, гл. Выдавецтва палітычнай літаратуры

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Госполитизда́т (Госуда́рственное изда́тельство полити́ческой литерату́ры) уст. Дзяржпалітвы́д, -да м. (Дзяржа́ўнае выдаве́цтва паліты́чнай літарату́ры).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карэ́ктар

(лац. corrector = папраўшчык)

работнік выдавецтва, які займаецца чытаннем і праўкай карэктуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)