павастрэ́ць, ‑эе; зак.

Стаць, зрабіцца больш вострым, вастрэйшым. Сярпы павастрэлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адтачы́ць, -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

1. Зрабіць вострым.

А. нож.

2. перан. Удасканаліць майстэрства, зрабіць выразным.

А. пяро крытыка.

|| незак. адто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэўматы́зм, -у, м.

Інфекцыйнаалергічная хвароба з паражэннем суставаў, сардэчна-сасудзістай сістэмы, якая звычайна суправаджаецца вострым болем.

Застарэлы р.

|| прым. рэўматы́чны, -ая, -ае і рэўмато́ідны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hawk-eyed

[ˈhɔkaɪd]

adj.

з сакалі́ным зро́кам, з во́стрым зро́кам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

затачы́ць, ‑тачу, ‑точыш, ‑точыць; зак., што.

Зрабіць вострым; завастрыць. Затачыць свярдзёлак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ае́р, -у, м.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства ароідных з доўгім мечападобным лісцем і паўзучым карэнішчам, з прыемным вострым пахам.

|| прым. ае́рны, -ая, -ае і ае́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Нізну́ць ’парнуць вострым прадметам; раптоўна зашыцца’ (ТС), ’ударыць’ (Ян.). Гл. нізаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

парэ́зацца, ‑рэжуся, ‑рэжашся, ‑рэжацца; зак.

Парэзаць, параніць сябе чым‑н. вострым, навостраным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., каго.

Разм. Забіць, закалоць чым‑н. вострым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́вастрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Добра навастрыць, зрабіць вострым. Вывастрыць нож.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)